پروپوزال EIP-4844 در شبکه اتریوم چیست و چه کمکی به کاربران می کند؟

بلاکچین اتریوم به طور مداوم در حال تحول و توسعه است و پیشنهادهای فنی زیادی را از زمان تولد تا به امروز ارائه کرده است. یکی از این پیشنهادات پروپوزال “EIP-4844” است که توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) معرفی شده و بر تکنیک شاردینگ (sharding) تمرکز دارد.

 کارمزد بالای شبکه اتریوم یکی از مشکلاتی است که موجب عدم پذیرش انبوه این شبکه می‌شود. زمانی که فعالیت در زنجیره افزایش پیدا می‌کند، هزینه گس اتریوم به‌صورت چشمگیری افزایش پیدا می‌کند. در نهایت موجب می‌شود که تراکنش‌های این شبکه گران و برای بسیاری از کاربران غیرقابل‌دسترس شود. بنیاد اتریوم برای بهبود عملکرد شبکه و حل مشکل هزینه بالای گس، پروپوزال EIP-4844 را معرفی کرد و به‌عنوان یک راه‌حل موقت قبل از اجرای کامل اشتراک‌گذاری در بلاکچین اتریوم از آن استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی تمام جنبه‌های این راهکار می‌پردازیم. با والکس همراه شوید.

معرفی پروپوزال EIP-4844؛ راهکاری برای افزایش توان عملیاتی

اتریوم به‌تازگی بزرگ‌ترین به‌روزرسانی خود را به نام مرج اتریوم انجام داده است و الگوریتم شبکه از اکوسیستم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تغییر پیدا کرد. این ارتقا مصرف انرژی اتریوم را تا ۹۹.۹۵٪ کاهش داد و در نتیجه با محیط‌زیست سازگارتر شد. اما مسئله مهم دیگری هنوز حل نشده باقی ماند. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این شبکه، بالابودن هزینه گس بلاکچین است که موجب می‌شود تراکنش‌ها در بلاکچین گران‌تر شوند.

بالا بودن هزینه گس اتریوم منجر به عرضه پروپوزال EIP-4844 شد که به آن پروتو دانک شاردینگ (Proto-danksharding) نیز گفته می‌شود. این راهکار پیشنهادی به پروتکل اتریوم است که برای کاهش هزینه‌ها، قیمت اتریوم و همچنین افزایش توان عملیاتی تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این راه‌حل با پیاده‌سازی فرمت و نوعی از تراکنش‌ها انجام می‌شود. این فرمت از تراکنش‌ها در شاردینگ که یکی از راهکارهای مقیاس‌پذیری اتریوم است پیاده‌سازی و اجرا می‌شود.

ازآنجایی‌که اجرایی‌شدن شاردها ممکن است کمی زمان‌بر باشد، به‌منظور کاهش هزینه زیاد گس، این فرمت جدید تراکنش‌ها پیاده‌سازی می‌شود. در حال حاضر EIP-4844 یک راهکار موقت محسوب می‌شود و مقدار حجم بلاک محدودی افزوده می‌شود. یعنی در پیاده‌سازی کامل زنجیره‌های شارد، تقریباً ۱۶ مگابایت حجم بلاک به شبکه اضافه می‌کند.

راهکار ۴۸۴۴-EIP چگونه به کاربران کمک می‌کند؟

پروپوزال EIP-4844 در تلاش برای ایجاد راهکار “stop-gap” است تا شبکه به‌راحتی بتواند با اضافه‌کردن ۲ مگابایت به فضای بلاک‌های شبکه، راه‌حلی مناسب را در مقابل تراکنش‌های روبه‌رشد بسازد. همان‌طور که به نظر می‌رسد این پروپوزال صرفا کمکی اندک و موقتی به شبکه و کاربرانی ارائه می‌دهد که با استفاده از این راهکار می‌توانند کارمزد کمتری را به شبکه اتریوم پرداخت کنند.

پس از پیاده‌سازی رول‌آپ‌ها بر بستر اطلاعات شاردینگ که به آن‌ها بلاب (Blob) گفته می‌شود، تضمین می‌کنند که بار کمتری روی شبکه قرار دارد. کاربران دیگر مجبور نیستند کارمزد زیادی را پرداخت کنند. در این میان باید یک نکته را در نظر بگیرید، قبل از این پروتکل درباره نسخه‌های مختلفی از EIPها صحبت شده است. این نسخه صرفاً در حال معرفی فرمت جدیدی از تراکنش‌ها است که از اطلاعات شاردینگ و بدون نیاز به خود راهکار مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

پروپوزال EIP-4844 با چه چالش‌هایی مواجه است؟

یکی از چالش‌های اصلی این راهکار، پیاده‌سازی آن است. چنانچه فقط بخشی از فرآیند شاردینگ در این پروتکل پیاده‌سازی شود، نحوه پیاده‌سازی سایر بخش‌ها چگونه انجام خواهد شد؟ درست است که این فرآیند بسیار ساده به نظر می‌رسد، اما بستگی دارد که جامعه اتریوم در خصوص پیشرفت و آینده آن چه تصمیمی خواهند گرفت. تا به امروز چند تغییر اساسی و پایه‌ای اجرا شده است و چند تغییر مهم دیگر در دستور کار قرار دارد.

چالش اصلی در پروپوزال EIP-4844 این است که چه مقدار از آن در حال حاضر اجرا و پیاده‌سازی می‌شود و چه مقداری از آن در آینده اجرایی می‌شود. به‌طورکلی مشخص نیست که در مسیر شاردینگ کامل ۲۵٪ یا ۵۰ و حتی ۷۵٪ از این پروپوزال پیاده‌سازی می‌شود.

اکثر این راهکارها بر روی نقشه راه رولاپ محور شبکه اتریوم متکی هستند. از طرفی دیگر، EIP-4844 تنها فرمت جدیدی از تراکنش‌ها و بررسی قوانین اجرای فرآیند شاردینگ را ارائه می‌دهد و پیاده‌سازی کامل آن را انجام نمی‌دهد. در بخشی از این راهکار نوع جدیدی از تراکنش‌ها ایجاد شده است که به آنها تراکنش حامل بلاب (blob-carrying transaction) گفته می‌شود. راه‌حل EIP-4844 در تلاش است بلاب‌ها را به‌عنوان اطلاعات در بلاک‌ها ثبت کند. این اطلاعات توسط راهکارهای لایه دوم و با هدف مقیاس‌پذیری اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. بدون آنکه برای دسترسی به آنها به ماشین مجازی اتریوم (EVM) نیازی وجود داشته باشد.

EIP-4844 راه حل کاربردی است؟

هم اکنون شبکه اتریوم به‌گونه‌ای طراحی شده است تا مطابق تراکنش‌هایی باشد که تقریباً ۹۰ کیلوبایت از حجم هر بلاک را به خود اختصاص می‌دهند. حتی اگر مدل کارمزد گس اتریوم طوری تغییر می‌کرد که مطابق با بلاک‌های حجم بالا باشد، باز هم حجم بلاک می‌توانست تا ۱۸ مگابایت افزایش پیدا کند. هر چند که این شرایط برای کاربران و تأییدکنندگان بسیار هزینه‌بر خواهد بود. در مقابل، اگر از مدل دینامیک و پویا کارمزد استفاده شود که از قبل نیز در “EIP-۱۵۵۹” وجود داشته است، به کاربر کمک می‌کند بدون آنکه بار زیادی به شبکه وارد شود، تراکنش‌های بیشتری روی بلاک قرار بگیرند.

این پروپوزال کمک می‌کند در این شرایط پیچیدگی‌ها کاهش پیدا کند. به‌طورکلی این فرآیند ایجاد تراکنش‌هایی است که شامل اطلاعات در بلاب‌هایی با حجم نسبتاً ثابت هستند. همچنین برای تعداد بلاب‌هایی که می‌توانند در یک بلاک قرار بگیرند سقف مشخصی تعیین می‌کند. در نهایت توسط بیکن چین (Beacon Chain) ذخیره می‌شوند و تنها به تأییدیه تعهد از سوی ماشین مجازی اتریوم نیاز دارند.

افزایش میزان حجم بلاک‌ها بر توانایی ذخیره‌سازی اطلاعات توسط تأییدکنندگان در سخت‌افزارهای خود تأثیرگذار است. طبق بررسی‌های انجام شده، می‌توانید انتظار افزایش ذخیره‌سازی ۲.۵ ترابایت اطلاعات را در هر سال داشته باشید. یکی از روش‌های کاهش اطلاعات که در پروپوزال EIP-4844 انجام می‌شود، حذف اطلاعات بلاب‌هایی است که پس از یک دوره مشخص مثلاً ۳۰ روزه، دیگر قدیمی شده‌اند.

پس از پیاده‌سازی پروپوزال EIP-4844، کاربران چگونه می توانند به بلاب های قدیمی دسترسی داشته باشند؟

تضمین ذخیره‌سازی دائمی اطلاعات قدیمی روی بلاکچین، هدف اصلی راهکار EIP-4844 نیست؛ زیرا این کار هزینه‌های بسیاری را به افراد حاضر در شبکه اتریوم تحمیل می‌کند. راه‌حل پیشنهادی این است که اطلاعات را می‌توان را در جای دیگری ذخیره کرد، به‌گونه‌ای که دست‌یابی کاربر به آنها راحت باشد. برای مثال، می‌توان اطلاعات را در پروتکل‌ها یا برنامه‌های دیگری ذخیره کرد که رسیدن به اطلاعات را امکان‌پذیر کند. به همین جهت، کاربرانی که به اطلاعات قدیمی نیاز دارند می‌توانند به آنها دسترسی داشته باشند.

پروپوزال EIP-4844؛ راهکاری برای افزایش حجم بلاک در شبکه

راهکار EIP-4844 یکی از چندین پروپوزال EIP است که به‌عنوان یکی از هموارکنندگان راه انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام ارائه شده است. این پروپوزال با استفاده از مکانیسمی جدید که در واقع نوعی شاردینگ بدون تقسیم شبکه است، موجب کاهش کارمزد تراکنش‌ها و مقیاس‌پذیری بیشتر می‌شود.

شما درباره پروپوزال EIP-4844 و راه‌حلی که ارائه می‌دهد چگونه فکر می‌کنید؟ آیا می‌تواند هزینه گس اتریوم را کاهش دهد؟ نظرات خود را برای ما بنویسید.