استخراج اتریوم به زبان ساده؛ چطور دومین رمزارز مهم دنیا را استخراج کنیم؟

شبکه اتریوم برای مدت‌ها در مسیر انتقال به مدل اثبات سهام در حرکت بود. تا اینکه در سپتامبر ۲۰۲۲ پس از آپدیت مرج (Merge)، کوچ اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار به اثبات سهام انجام شد. در واقع در حال حاضر این رمزارز بر بستر بیکن چین (Beacon Chain) در حال فعالیت است. بیکن چین همان چیزیست که امکان استیک ETH را فراهم می‌کند و طرفداران این ارز دیجیتال از سال ۲۰۲۰ اترهای خود را در آن استیک کرده‌اند. در ادامه به بررسی وضعیت استخراج اتریوم بعد از بروزرسانی مرج می‌پردازیم.

استخراج اتریوم چگونه است؟

همانطور که گفته شد در حال حاضر با اجرای آپدیت مرج که در واقع هارد فورک اتریوم بود، دیگر امکان استخراج ETH وجود ندارد. در واقع بعد از این هارد فورک جامعه این رمزارز به دو قسمت تقسیم شدند. افرادی که موافق الگوریتم اثبات سهام بودند به استیکینگ اترهای خود پرداختند و کسانی که مخالف این هارد فورک بودند، بر روی بلاکچین قدیمی اتریوم که به نام EthereumPoW شناخته می‌شود به استخراج ETHW یا اتریوم کلاسیک می‌پردازند.

استخراج اتریوم تا کی ادامه دارد؟

در حال حاضر با انجام هارد فورک این شبکه دیگر امکان استخراج اتریوم با دستگاه‌های ماینر وجود ندارد و شبکه Ethereum کاملا به الگوریتم اثبات سهام منتقل شده است.

در واقع استخراج سنتی اتریوم فرآیند ایجاد و تولید کوین‌های جدید اتر (ETH)، تایید بلاک‌های تراکنش و افزودن آنها به دفتر کل تغییرناپذیر بلاکچین بود. این فرآیند اساس کار مدل اثبات کار است که با بروزرسانی مرج و تغییر نقش ماینرها به ولیدیتور شبکه، دیگر کارایی ندارد.

در واقع کاربران برای دریافت اتر نیازی به خرید کارت‌های گرافیکی برای انجام عملیات استخراج اتریوم ندارند؛ بلکه با سرده‌گذاری اترهای خود می‌توانند از محل کارمزد تراکنش‌ها و تضمین امنیت شبکه، پاداش دریافت کنند.

وضعیت ماینرها بعد از مرج

همانطور که گفته شد در حال حاضر امکان استخراج اتریوم وجود ندارد؛ بنابراین ماینرهای Ethereum دو راه برای ادامه فعالیت دارند. یک اینکه دستگاه‌های ماینر خود را فروخته، تبدیل به کوین ETH کنند و به سهام‌گذاری روی بیاورند. دوم اینکه به استخراج اتر در شبکه‌های قدیمی ویا ماین رمزارزهای دیگر بپردازند. در ادامه به معرفی ارزهای دیجیتالی می‌پردازیم که بعد از مرج گزینه‌های مناسبی برای مهاجرت ماینرها خواهند بود.

استخراج اتریوم کلاسیک

در حال حاضر، تنها چند بلاکچین بر اساس اجماع اثبات کار اجرا وجود دارد که با واحد پردازش گرافیکی (GPU) سازگار هستند و می‌توانند انتظارات استخراج‌کنندگان ETH را برآورده کنند. مهمترین آنها اتریوم کلاسیک (ETC) است که در سال ۲۰۱۶ پس از حمله به شبکه Ethereum ایجاد شد. در هفته‌های بعد از مرج، قیمت اتریوم کلاسیک به دلیل تقاضای استخراج آن افزایش یافت.

با این حال در استخراج اتریوم کلاسیک چند نقطه ضعف هم وجود دارد. اگر استخراج‌کنندگان اتریوم به آلت‌کوین‌های سازگار با GPU روی آورند، منجر به کاهش سودآوری استخراج‌کنندگان قبلی می‌شوند. برای درک بهتر، هجوم ماینرها به یک شبکه باعث افزایش هش ریت (که قدرت محاسباتی یک شبکه را تعیین می‌کند)، خواهد شد. بنابراین افزایش سختی ماینینگ، دلیلی برای دشواری ایجاد بلاک و کاهش درآمد ماینرها است.

استخراج اتریوم ETHW

همانطور که گفته شد، ارتقاء مرج، ماینرها را با اعتبارسنج‌هایی جایگزین کرد که به جای استفاده از دستگاه‌های پرهزینه و پرمصرف برای ایمن‌سازی شبکه، اتر را سپرده کرده و به طور قابل توجهی مصرف انرژی این بلاکچین را کاهش می‌دهند. با این حال، قبل از این آپدیت، هاردفورک شبکه اتریوم به نام ETHW مبتنی بر مکانیزم اجماع PoW ایجاد شد. این اتفاق موجی از خشنودی را به جمع استخراج‌کنندگان سنتی ETH باز گرداند.

اما چه کسی پشت ETHW است؟ Chandler Guo، ماینر چینی با روش اجماع PoS مخالفت کرد و تصمیم بر فعالیت در بلاکچین Ethereum مبتنی بر PoW گرفت. اگرچه ایجاد زنجیره اتریوم PoW می‌تواند یک پیروزی برای استخراج‌کنندگان در برابر استیک کنندگان باشد؛ اما کاربران ETHW از مشکلات دسترسی رنج می‌برند.

شناسه زنجیره‌ای که ETHPoW استفاده می‌کند ۱۰۰۰۱ است که قبلاً توسط شبکه آزمایشی بیت کوین کش استفاده می‌شد. در نتیجه، کاربران کیف پول MetaMask با مشکلاتی در مبادله این ارز خود مواجه شدند. زیرا شناسه زنجیره‌ای که به عنوان یک شناسه واریز و برداشت عمل می‌کند، نمی‌تواند بین دو بلاکچین مجزا تفاوت قائل شود. در واقع هنوز مشکلات زیادی در شبکه اتریوم ETHW وجود دارد و ماینرها باید برای بهبود این شبکه صبر کنند.

استخراج سایر رمزارزها

علاوه بر دو گزینه بالا، لیستی از رمزارزهایی که با GPU قابل استخراج هستند هم وجود دارند و می‌توانند برای ماینرهایی که در گذشته به استخراج ETH مشغول بودند، گزینه مناسبی باشند. در ادامه به معرفی مختصر این رمزارزها می‌پردازیم.

• مونرو (Monero): مونرو یک پرایوسی کوین متمرکز بر حریم خصوصی کاربران است. الگوریتم استخراج مونرو با استفاده از GPU مبتنی بر CryptoNight است.
• زی‌کش (Zcash): زی‌کش نیز یک رمزارز پرایوسی است که از تکنولوژی zk-SNARKs برای حفظ حریم خصوصی استفاده می‌کند. استخراج زی‌کش با استفاده از GPU و الگوریتم Equihash انجام می‌شود.
• لایت کوین (Litecoin): لایت کوین یک رمزارز مشابه بیت کوین است اما با زمان ایجاد بلاک کوتاه‌تر و الگوریتم استخراج متفاوت. استخراج لایت کوین نیز با استفاده از GPU و الگوریتم Scrypt قابل انجام است.
• ریون کوین (Ravencoin): ریون کوین نیز یک جایگزین مناسب برای استخراج اتر است که برای انتقال دارایی‌های دیجیتال به صورت امن و شفاف استفاده می‌شود. الگوریتم استخراج آن KAWPOW نام دارد و می‌تواند با استفاده از GPU استخراج شود.
• بیت کوین گلد (Bitcoin Gold): بیت کوین گلد فورکی از شبکه بیت کوین است که به منظور ارائه یک راهکار مقاوم در برابر استخراج توسط ASICها ساخته شده است. استخراج بیت کوین گلد نیز با استفاده از GPU و الگوریتم Equihash انجام می‌شود.
• دوج کوین (Dogecoin): دوج کوین رمزارزی است که بر اساس لایتکوین ساخته شده و استخراج آن با استفاده از GPU و الگوریتم Scrypt انجام می‌شود.
• گرین (Grin): گرین یک رمزارز متن‌باز و حریم خصوصی است. این رمزارز از الگوریتم MimbleWimble استفاده می‌کند که قابلیت حذف برخی اطلاعات اضافی در تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. استخراج گرین نیز با استفاده از GPU و الگوریتم Cuckoo Cycle قابل انجام است.

الگوریتم استخراج اتریوم چیست؟

همانطور که در بالا گفته شد، استخراج Ethereum با اجرای به‌روزرسانی مرج متوقف شد. اما هنوز استخراج اتریوم PoW که در واقع فورکی از شبکه اصلی به حساب می‌آید  ادامه دارد. در حال حاضر اتریوم از الگوریتم اثبات سهام برای تایید تراکنش‌ها و برقراری امنیت شبکه بهره می‌برد که به نسبت الگوریتم اثبات کار از انرژی کمتری استفاده کرده و بهینه‌تر است. در آغاز سهام‌گذاران باید ۳۲ کوین ETH را در شبکه قفل می‌کردند تا بتوانند به جمع استیک‌کنندگان اتر بپیوندند. ولی با راهکار پلتفرم لیدو دائو (Lido Dao)، کاربران با هر تعداد اتریوم می‌توانند در فعالیت‌های شبکه سهیم باشند و به کسب سود بپردازند.

در واقع Lido DAO یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) است که زیرساخت سهام‌گذاری را برای چندین شبکه بلاکچین فراهم می‌کند. مهم‌تر از همه، این پلتفرم راه‌حلی برای اشتراک‌گذاری و جمع‌آوری نقدینگی برای Ethereum ارائه می‌کند، که به کاربران امکان به اشتراک گذاری ETH خود در ازای دریافت توکن‌های stETH را می‌دهد.

مشکلات استخراج اتریوم

یکی از عمده مشکلاتی که Ethereum بخاطر آن به اثبات سهام مهاجرت کرد؛ مصرف انرژی بالای الگوریتم اجماع اثبات کار بود. در واقع بین الگوریتم‌های اجماع، اثبات کار بالاترین نرخ مصرف انرژی را دارد.

بعلاوه فرایند اجماع اثبات کار با خطر کریپتوجکینگ نیز همراه است. کریپتوجکینگ (cryptojacking) نوعی جرم سایبری در فضای کریپتو است که در واقع قدرت پردازش کامپیوترهای دیگر را به سرقت می‌برد. در این حمله احتمالاً فرد قربانی به نحوی به هکر یا مجرم اجازه دسترسی به این قدرت پردازش را داده است. برای مثال کلیک کردن روی یک لینک نامشخص در ایمیل یا ورود به سایت‌های ناامن، می‌تواند یکی از این روش‌ها باشد. ماینر یا همان هکر از طریق این لینک‌ها، بدافزاری روی سیستم کاربر نصب می‌کند و از این طریق کامپیوتر کاربر را تبدیل به یک نود استخراج می‌کند.

یکی از چالش‌هایی که ماینرهای Ethereum در گذشته داشتند، عضویت در استخر استخراج بود. در واقع با بزرگ و شلوغ شدن این شبکه، دیگر استخراج به صورت انفرادی سوددهی نداشت؛ بنابراین ماینرهای انفرادی مجبور به پیوستن به استخرهای استخراج و فعالیت گروهی شدند. ایراد کار اینجاست که برای فعالیت در اینگونه استخرها، ماینرها باید بخشی از درآمدشان را به عنوان کارمزد به استخرها پرداخت می‌کردند که باعث پایین آمدن سودآوری آنها می‌شد.

در مسیر رسیدن به اتریوم ۲

پیش از ادامه بحث باید بدانید که بنیاد Ethereum استفاده از واژه اتریوم ۲ را منسوخ اعلام کرده است، زیرا استفاده از این واژه باعث کج‌فهمی در مورد نسخه جدید اتریوم شده است. ولی ما به دلیل رواج این کلمه در این مقاله از آن استفاده کردیم. در هر حال آپدیت مرج که منجر به از دور خارج شدن استخراج اتریوم شد، بخشی از مسیر رسیدن به اتریوم ۲ بوده و آپدیت‌های بعدی نیز این مسیر را تا تحقق اتریوم ۲ ادامه خواهند داد.