ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست؛ آشنایی با رمزارزهای سبز
تأثیر زیستمحیطی ارزهای دیجیتال اگرچه اخیرا پوشش رسانهای زیادی را به خود اختصاص داد، موضوع جدیدی نیست. در حالی که برای مردم منطقی به نظر میرسد که برای به دست آوردن کالاهای با ارزشی مانند طلا انرژی صرف شود، در مورد کریپتو به نوعی احساس میکنند که نباید اینگونه باشد. ارز دیجیتال، با همه شگفتیها و نکات مثبت، مشکل مهمی در ارتباط با محیط زیست دارد. استخراج رمزارزها، بهویژه بیتکوین، مقدار قابلتوجهی برق مصرف میکنند. همه ارزهای دیجیتال به اندازه بیتکوین انرژی مصرف نمیکنند، اما هر کدام به نوبه خود میزان مشخصی آلودگی تولید میکنند و همه آنها به درجات مختلفی در بحران آب و هوا نقش دارند. با وجود تمام نوآوریهای تکنولوژیک که دنیای کریپتو در اختیار دارد، توسعه ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست دشوار خواهد بود. در این مطلب با در نظر گرفتن تاثیر متقابل ارز دیجیتال و محیط زیست، بررسی کردهایم که کدام ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست هستند و انرژی کمتری برای استخراج نیاز دارند؟
فهرست مطالب
ارزهای دیجیتال eco یا رمزارزهای سبز چیست؟
آنچه واضح است این است که ماهیت غیرمتمرکز کریپتو مستلزم آن است که هر تراکنش در بلاکچین ثبت شود و در دهها هزار کامپیوتر توزیع و پردازش شود و در نتیجه انرژی قابل توجهی برای هر تراکنش مصرف شود. استخراج ارز دیجیتال فرآیندی است که معمولاً به دلیل سطوح پیچیده محاسباتی مورد نیاز، مصرف انرژی بالایی دارد. راههایی برای کاهش این مشکل وجود دارد، مانند استقرار مزارع کامپیوتری در مکانهای سرد که گرمای آزاد شده را میتوان کم کرد. اما موضوع همچنان در جای خود باقی است. حتی کسانی که شیفته کریپتو هستند در عین حال در مورد تأثیر زیست محیطی ارزهای رمزنگاری شده، نگرانی دارند و به دنبال گسترش ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست هستند.
تقریباً بخش زیادی از ارزهای رمزنگاری شده به طریق استخراج تولید میشوند. این دقیقاً همان فرآیندی است که ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست جدید میخواهند برای کاهش مصرف انرژی نامتناسب در آن تجدید نظر کنند. رمزارزهای سبز باید یکپارچگی بلاکچین را حفظ کنند و در عین حال کارآمدی انرژی داشته باشند و تولید آلودگی زیست محیطی را به حداقل برسانند. افزودن ویژگی پایداری به ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست، چالش تعادل پیچیده بین تمرکززدایی، امنیت و مقیاس پذیری را به دنبال دارد. پایداری به طور فزایندهای به معیار اصلی برای صنعت بلاکچین تبدیل شده است. دستیابی به مکانیزم رمزنگاری که نه تنها موثر، بلکه کارآمد نیز باشد، برای گسترش بیشتر استفاده از ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاکچین ضروری است.
چگونه می توان تأثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال را اندازه گیری کرد
روشهای تعریف و اندازهگیری آلودگی تولید شده توسط یک ارز دیجیتال چیست؟ برای تجزیه و تحلیل کارایی انرژی یک ارز دیجیتال خاص، لازم است فرآیند ایجاد و نگهداری بلوکهای اطلاعاتی آن بررسی شود، اینکه چگونه کاربران با ثبت و اعتبارسنجی اطلاعات هر بلوک توزیعشده موافقت کردهاند. اندازه گیری انرژی مصرفی در هر تراکنش شامل تایید تراکنش، اثبات کامل کار، آماده سازی ورودیها و خروجیها، اعتبارسنجی آدرس دریافت، همگام سازی حساب و اعتبار سنجی نهایی میشود. روشهای مختلفی برای اندازهگیری مصرف انرژی وجود دارد که اغلب به صورت کیلووات ساعت به ازای هر تراکنش بیان میشود. این رقم برای بیتکوین ۷۰۰ است، در حالی که اتریوم ۶۲.۶۵ کیلووات ساعت مصرف میکند.
استخراج کریپتو از نظر نیازهای برق چندان متفاوت از استخراج سایر منابع نیست. اما ارزها در میزان انرژی مورد نیاز برای استخراج متفاوت هستند. پروتکل اجماع اثبات سهام Proof of Stake بسیار کارآمدتر از اثبات کار Proof of Work تخمین زده میشود، بنابراین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست با به کارگیری این روش ممکن است مورد پسند واقع شوند. در واقع تعدد مقالاتی که در این روزها در مورد ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست منتشر شدهاند، نشان دهنده این است که سردبیران معتقدند که عموم مردم نگران این موضوع هستند و در مقابل حجم زیاد مطالب، توجه عموم را بیشتر به این موضوع جلب میکند. زمانی که وبسایتی مانند Leafscore که به تغییرات آب و هوایی میپردازد، مقالهای را با عنوان ۱۵ ارز دیجیتال پایدار برای سال ۲۰۲۱ منتشر میکند، نشانهای از تاثیر منفی رتبهبندی SEO در انتخاب موضوعات است. بیتکوین ممکن است سرفصل خبرها را به خود اختصاص دهد زیرا رایجترین رمزارز است و تعداد تراکنشهای آن همه چیزهای دیگر را تحت الشعاع قرار میدهد. اما بسیاری از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست کوچکتر، طبیعتاً ردپای انرژی و آلودگی بسیار کمتری دارند، زیرا در مقایسه با بیتکوین، تراکنشهای روزانه بسیار کمتری را شامل میشوند. مصرف انرژی بیتکوین ناشی از امنیت بسیار شدید آن است. با رشد شبکه بیتکوین، حمله به آن به طور تصاعدی دشوارتر و گرانتر میشود و در نتیجه مهاجمان را منصرف میکند و از اجزای تشکیل دهنده آن محافظت میکند. انرژی استفاده شده توسط بیتکوین از بیش از ۱ تریلیون دلار محافظت میکند به طوری که هیچ سابقه مخربی ندارد و این امنیتی است که هیچ دارایی دیگری نمیتواند به آن ببالد.
ارتباط قیمت ارزهای دیجیتال و آلودگی زیست محیطی
پویایی بازار نقش مهمی در مصرف انرژی ارزهای دیجیتال دارد. در بسیاری از موارد، سقوط ارزش بازار که قیمت بیتکوین، اتریوم یا دیگر بازیگران بزرگ در این زمینه را کاهش میدهد، منجر به کاهش سرعت استخراجکنندگان یا خاموش کردن دستگاههای خود میشود، زیرا دیگر کارکردن ماشینها با آن قیمت سودی ندارد. برای مثال، در نوامبر ۲۰۱۸، Digiconomist تخمین میزند که استخراجکنندگان اتریوم مصرف انرژی خود را در کمتر از ۲۰ روز نصف کردند و از حدود ۲۰ تراوات ساعت به ۱۰ تراوات ساعت کاهش یافت. همانطور که قیمت اتریوم بار دیگر در سال ۲۰۲۱ افزایش یافت، مصرف انرژی مرتبط با ارز دیجیتال نیز افزایش یافته است. طوری که در سال ۲۰۲۱، اتریوم سالانه بیش از ۳۱ تراوات ساعت مصرف میکند که بالاترین میزان در تمام دوران است.
نمونه هایی از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست
ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست وجود دارد که به طور خاص با هدف سازگاری با محیط زیست طراحی شدهاند، که معمولا شروعی خوشبینانه دارند، اما هرگز واقعاً موفق نشدند. تعیین اینکه آیا «سبز بودن» یک عامل انگیزشی برای کسی است که در یک ارز بر ارز دیگری سرمایهگذاری میکند یا نه، دشوار است؛ اما مطمئناً میتواند به آن کمک کند. کریپتوهایی که به آنها رمزارزهای سبز میگویند، گاهی آنقدرها هم که به نظر میرسد محیط زیستی نیستند. بسیاری از آنها جدید و در مقیاس کوچک هستند، که میتواند به معنای یک شبکه متمرکز و کوچک باشد که در مقیاس بزرگ آزمایش نشده است. در زیر چند نمونه از آنها آورده شده است.
کاردانو (ADA)
Cardano توسط یکی از بنیانگذاران اتریوم، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) توسعه داده شد و توسط دانشگاهیان و دانشمندان به عنوان اولین بلاکچین در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت. این ارز میتواند برای قراردادهای دیجیتال، DApps و اهداف دیگر نیز استفاده شود. در مقایسه با ۷ تراکنش بیتکوین در ثانیه، کاردانو میتواند ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه انجام دهد از جنبه مصرف انرژی کاردانو ذاتاً نسبت به بیتکوین کارآمدتر است زیرا از مکانیزم اجماع «اثبات سهام» استفاده میکند که در آن شرکتکنندگان در این ارز توکنهایی را برای پیوستن به شبکه خریداری میکنند. بنیانگذار Cardano ادعا میکند که شبکه ارزهای دیجیتال تنها ۶ گیگاوات ساعت برق مصرف میکند. این کاردانو را قادر میسازد تا برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده ارز دیجیتال، بدون به خطر انداختن سرعت یا کارایی، افزایش یابد.
استلار (XLM)
شبکه استلار در سال ۲۰۱۴ از فورک بلاکچین ریپل بوجود آمد و با هدف پر کردن شکاف بین موسسات مالی سنتی و ارزهای دیجیتال منتشر شد. Stellar برای استفاده از شبکه از موسسات یا افراد هزینهای دریافت نمیکند و امکان تراکنشهای مرزی سریعتر، آسانتر و مقرون به صرفهتر را فراهم میکند و به عنوان یک جایگزین جدی برای PayPal در نظر گرفته میشود. از طریق شبکه Stellar، میتوانید دلار آمریکا، بیتکوین، پزو، ین و تقریباً هر ارز سنتی یا رمزنگاری را مبادله کنید. توکن این شبکه، Lumens، برای تسهیل معاملات در دفتر کل توزیع شده مبتنی بر بلاکچین با کارمزد کسری از یک سنت و با کارایی عالی استفاده میشود. این شبکه همچنین به افراد و مؤسسات اجازه میدهد تا توکنهایی را برای استفاده در شبکه ایجاد کنند، که باعث شده برخی از آنها برای ابتکارات پایداری مانند سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر استفاده کنند.
ویژگی متمایز شبکه استلار در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست، پروتکل اجماع آن است. این SCP منبع باز است که به احراز هویت تراکنشهایی متکی است که از طریق مجموعهای از گرههای قابل اعتماد انجام میشوند نه اینکه در کل شبکه به عنوان الگوریتم اثبات کار یا حتی اثبات سهام اجرا شوند.
بنابراین چرخه احراز هویت بسیار کوتاهتر و سریعتر است و هزینهها و مصرف انرژی را به حداقل میرساند. الگوریتم پشت آن به عنوان یک توافق بیزانسی فدرال شناخته میشود و یک جایگزین انرژی کارآمد برای شبکه مبتنی بر استخراج سنتی است. توکنهای XLM استلار نیز از قبل استخراج شده بود، به این معنی که برای چنین ارزهایی، هرگونه آسیب زیست محیطی ناشی از عملیات استخراج منتفی است و تنها مشکل انرژی در آینده مربوط به انجام معاملات خواهد بود.
Stellar توسط سازمان غیرانتفاعی بنیاد توسعه استلار اداره میشود. کمکهای عمومی هزینههای عملیاتی شبکه را تامین میکند و محدودیت بازار برای Lumens و حذف استاندارد تورم، نشان میدهد که به دنبال حفظ شبکهای است که پرداختهای بینمرزی آسان، در دسترس و کمهزینه را در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست امکانپذیر میسازد. این شبکه همچنین مشارکت جدی IBM و Deloitte و همچنین مؤسسات بانکی در نیجریه، فیلیپین، هند، فرانسه، اقیانوس آرام جنوبی و اخیراً اوکراین را به خود جلب کرده است.
نانو (NANO)
نانو یکی از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست رایگان و سریع است که نسبت به بیتکوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر انرژی کمتری مصرف میکند و ازآنجایی که به ماینینگ متکی نیست، مقیاس پذیر است. اواخر سال ۲۰۱۵ بوجود آمده و در حال حاضر نیز ردپای آلودگی محیط زیستی نسبتا کمی دارد. نانو هنوز به مکانیزم اثبات کار وابسته است اما از فناوری شبکه بلاک استفاده میکند که در مصرف انرژی موثر است. شبکه بلاک فراتر از بلاکچین است تا یک زنجیره حساب برای هر کاربر در شبکه ایجاد کند. پلتفرم نانو از سیستمی به نام Open Representative Voting یا (ORV) استفاده میکند، که در آن صاحبان حساب به نماینده منتخب خود رأی میدهند تا برای تأیید امن بلوکهای تراکنشها کار کنند. در پلتفرم نانو، حسابهای کاربری به جای اینکه نیازی به درگیر کردن کل بلاکچین باشد، به صورت نامنظم به روزرسانی میشود. بنابراین، نانو به جای رقابت و تاخیر، فقط زنجیره حساب فرستنده و گیرنده را درگیر میکند و میتواند ۱۲۵ تراکنش در ثانیه انجام دهد.
ایاس (EOS)
EOSIO یک بلاکچین عمومی است که توسعه دهندگان تمایل زیادی به آن دارند زیرا راه اندازی و نوشتن برنامههای کاربردی در چندین زبان برنامه نویسی را امکان پذیر میکند، بسیار مقیاس پذیر است و هزینهای ندارد. EOSIO یکی دیگر از پلتفرمهای «اثبات سهام» در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است که از توکنهای EOS از پیش استخراج شده استفاده میکند که میتوانند در صرافیهای ارزهای دیجیتال استاندارد مانند کوینبیس، بایننس و کراکن معامله شوند.
ترون (TRX)
TRON یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در سنگاپور است و بلاکچین عمومی است که تقریباً از هر زبان برنامه نویسی پشتیبانی میکند. TRON با استفاده از حاکمیت غیرمتمرکز بر اساس مدل دو لایهای از Super Representatives و Super Representative Partners عمل میکند که با هر حسابی که میتواند به SR تبدیل شود و به SR ها رأی میدهد.
ترون از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است که پلتفرم همتا به همتا آن به سازندگان اجازه میدهد تا برنامهها را مستقیماً روی بلاکچین به اشتراک بگذارند و کل فرآیند را در مصرف انرژی کارآمدتر کند. ارز Tronix، از قبل استخراج شده است و میتواند در صرافیها معامله شود. برنامههای گسترده زیادی برای آینده ترون از جمله استفاده از آن برای ایجاد پلتفرمهای بازی غیرمتمرکز وجود دارد. در اکتبر ۲۰۲۱، Tron توسعه یک صندوق ۳۰۰ میلیون دلاری به نام JustPlay با مشارکت APENFT و WINKLink را برای سرمایه گذاری و مشارکت در پروژههای GameFi اعلام کرد.
تزوس (XTZ)
آرتور و کتلین بریتمن (Arthur Breitman و Kathleen Breitman) در سال ۲۰۱۴ پس از انتشار وایت پیپر Tezos بلاکچین آن را توسعه دادند. چهار سال طول کشید تا شبکه اصلی راهاندازی شود. تزوس که در سال ۲۰۱۸ راه اندازی شد، یکی از اولین بلاکچینهای قرارداد هوشمند اثبات سهام (PoS) بود. Tezos یک بلاکچین اثبات سهام مقیاسپذیر، ایمن و کارآمد در مصرف انرژی بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است. بلاکچین تزوس با استفاده از ارز دیجیتال tez کار میکند که دارای نماد XTZ است. همچنین یکی از بزرگترین عرضههای اولیه سکهها را در ژوئیه ۲۰۱۷ به ارزش ۲۳۲ میلیون دلار اجرا کرد. بیشتر این عرضه اولیه به سرمایه گذاران اختصاص یافت مابقی هر کدام ۱۰٪ به بنیاد Tezos و Dynamic Ledger Solutions اختصاص یافت. راه اندازی شبکه اصلی Tezos به دلیل یک سری شکایت از سوی سرمایه گذاران ناراضی که استدلال میکردند که tez در اصل یک اوراق بهادار ثبت نشده است به تعویق افتاد.
تزوس برخلاف بیتکوین، اتریوم و بسیاری دیگر از بلاکچینها، دارای یک مکانیسم مدیریت زنجیرهای است که به شبکه اجازه میدهد بدون نیاز به هارد فورک به طور مداوم بهبود یابد. این سیستم به این معناست که شرکتکنندگان در شبکه میتوانند بهبودهایی را پیشنهاد دهند، به آن رأی دهند، تصویب کنند و به طور کارآمدی به کار گیرند. نتیجه یک شبکه بلاکچین پیشرو در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است که میتواند به سرعت نوآوری ایجاد کند. این الگوریتم تراکنشها را قادر میسازد تا به سرعت، ارزان و با کسری از انرژی پردازش شوند. Tezos به کاربران اجازه میدهد تا برنامههای قدرتمند مالی غیرمتمرکز (DeFi)، ابزارهای دیگر، بازیها و NFT ها را در شبکه خود بسازند. تزوس با اتکا به زبانهای برنامه نویسی 0Caml و Michelson، یک بلاکچین فوق العاده امن است که میتواند با خیال راحت در صنایع هوافضا، هستهای و نیمه هادی استفاده شود.
تزوس یک شبکه مشارکتی است که بدون تیم اصلی یا کارمندان رسمی اداره میشود. این یک پروژه نرمافزاری منبع باز است و هر کسی میتواند کدی را برای بهبود بلاکچین پیشنهاد کند. این پروژه غیرمتمرکز دارای نهادهای مختلفی در سراسر جهان است که به حمایت از رشد پلتفرم کمک میکنند.
هر کسی که ۸۰۰۰ tez سهام دارد به عنوان Baker شناخته میشود و میتواند در مورد اصلاحات و ارتقاهای پیشنهادی ارائه شده توسط توسعه دهندگان Tezos رای دهد. روش چهار مرحلهای حدود ۲۳ روز طول میکشد و پیشنهاداتی که اکثریت از آن پشتیبانی میکنند، به مدت ۴۸ ساعت دیگر در یک شبکه آزمایشی ارزیابی میشوند. سپس به طور کامل در شبکه اصلی پیاده سازی میشوند.
الگوراند (ALGO)
Algorand در اواخر سال ۲۰۱۹ منتشر شد و از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست نسبتاً جدید در بازار کریپتو محسوب میشود با این حال توانست تقریباً یک میلیون تراکنش در روز را تا دسامبر ۲۰۲۰ مدیریت کند. Algorand دارای ۱۰ میلیارد توکن ALGO است که توزیع آن تا سال ۲۰۳۰ ادامه دارد. یکی از بنیانگذاران آن سیلویو میکالی (Silvio Micali) کارشناس علوم کامپیوتر در موسسه ماساچوست و دریافتکننده جایزه تورینگ در سال ۲۰۱۲ است که به خاطر کمکهایش به ارزهای رمزپایه و پروتکلهای بلاکچین، مورد تقدیر قرار گرفته است.
Algorand یک بلاکچین اثبات سهام است که ارزش خود را به دلیل پشتیبانی از قراردادهای هوشمند به دست میآورد. رویکرد اثبات سهام خالص Algorand به این معنی است که تمام گرههای اعتبارسنجی برای یکدیگر شناخته شده هستند و باید هر بار برای ایجاد یک بلوک جدید به توافق برسند. نفوذ هر کاربر در شبکه متناسب با سهم آنها در سیستم است. در نتیجه بلاکچین Algorand یک پروتکل بدون مجوز خالص اثبات سهام و امن و همچنین عاری از فورکها و سایر مسائل بالقوه حاکمیتی بوده است. سرعت تراکنشها بر روی پلتفرم الگوراند و کارمزدهای پایین تراکنشهای آن، به این معنی است که شبکه در دسترستر، مقیاسپذیرتر است و انرژی بسیار کمتری نسبت به بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال مصرف میکند. الگوراند شامل ماینینگ نمیشود و در شفافیت و قابلیت ردیابی انتشار کربن در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست پیشرو است. در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، الگوراند به لطف مشارکتش با ClimateTrade اعلام کرد که بلاکچین آن کاملاً کربن خنثی است. این شبکه در تلاش است تا با ایجاد یک شبکه کربن منفی، توسعه بلاکچینهای پایدار را رهبری کند. Algorand و ClimateTrade قصد دارند سیستمی را پیادهسازی کنند که به موجب آن ردپای کربن روی زنجیره Algorand برای تعداد مشخصی از بلاکها ثبت شود و امکان محاسبه معادل اعتبار کربن را فراهم کند. سپس این دارایی استاندارد الگوراند (ASA) در یک خزانه سبز قفل میشود و پروتکل با ردیابی دقیق و جبران این مقادیر به عنوان کربن منفی به کار خود ادامه می دهد.
سولار کوین (SLR)
SolarCoin جهانی، غیرمتمرکز و مستقل از هر دولتی است. هدف این پلتفرم ایجاد انگیزه در فعالیتهای زیست محیطی در دنیای واقعی است. SolarCoin رویکرد جدیدی در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست دارد و به ازای هر مگاوات ساعت از فناوری خورشیدی تولید شده یک SLR ایجاد میکند. در حال حاضر، این شبکه بیشتر به کاربرانی متکی است که اسناد را برای اثبات تولید انرژی بارگذاری میکنند، اما اینترنت اشیا ممکن است روزی این فرآیند را با بهروزرسانیهای خودکار از آرایههای خورشیدی ساده کند.
چیا (XCH)
رمزارز چیا، خود را به عنوان یک بازیگر جدید در بازار کریپتو و ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست معرفی کرده است. چیا توسط برام کوهن (Bram Cohen)، بنیانگذار بیت تورنت راه اندازی شد. این رمزارز نه از اثبات کار و نه اثبات سهام استفاده میکند، بلکه از اثبات مکان-زمان استفاده میکند که برای استخراج نیاز به درایوهای خالی و بزرگ زیادی دارد. پلتفرم تراکنش زنجیره بلوکی این شبکه Mainnet نام دارد و میتوانید آن را در chia.net دانلود کنید. پس از دانلود نرم افزار، میتوانید بخشی از فضای هارد دیسک خود را به شبکه اختصاص دهید و پس از آن در حالی که رایانه شما در حال کار است، بدون تأثیر قابل توجهی بر عملکرد دستگاه یا نیاز به انرژی بسیار بیشتر، به خوبی عمل میکند. حتی میتوان آن را در پلتفرم محاسبات ابری خدمات وب آمازون استخراج کرد و تنظیم آن فقط چند دقیقه طول میکشد.
چیا ثبات و پایداری را در راس امور خود قرار داده، حتی لوگوی آن شامل بازویی ساخته شده از برگ است که به سمت یک گیاه جوانه میرود و اصطلاح فارمینگ را به ماینینگ ترجیح دادهاند. فارمینگ چیا به گونهای طراحی شده بود که بدون نیاز به تجهیزات تخصصی و یا مقادیر زیاد نیرو در دسترس باشد. اما اینکه آیا این ارز رمزنگاری شده علیرغم نیاز به تعداد زیاد هارد دیسکهای خارجی آیا سازگار با محیط زیست است، یا خیر به زمان نیاز دارد. زمانی که این پلتفرم راهاندازی شد، طبق گزارشها به کمبود هارد دیسک در چین منجر شد، زیرا مردم تلاش میکردند فضای ذخیرهسازی بیشتری را برای پرورش XCH به دست آورند.
آیوتا (MIOTA)
به عنوان یکی از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست، آیوتا مانند توکنهای دیگر از نظر قیمت بیثبات نیست. از آنجایی که IOTA از Fast Probabilistic Consensus برای اجماع استفاده میکند از نظر پایداری انرژی، مصرف شبکه بسیار ناچیز دارد. یک دانشجوی دکتری به نام امیر عباس زاده سوری قبل از به روز رسانی الگوریتم، میانگین ECPT (مصرف انرژی در هر تراکنش) را برای IOTA محاسبه کرد و دریافت که هر تراکنش فقط ۰.۱۱ وات ساعت مصرف میکند که حتی در مقایسه با شبکههای مالی معتبر مانند VISA و Mastercard نیز رقم پایینی است. با بهروزرسانیهای جدید که تراکنشهای اتمی را برای IOTA ایجاد میکند، میتواند اندازه تراکنش را از ۱.۷ کیلوبایت به کمتر از ۱۰۰ بایت کاهش دهد و احتمالاً مصرف انرژی را نیز بر این اساس کاهش میدهد. ارقامی که آیوتا در ماه می ۲۰۲۱ منتشر کرد، کاهش احتمالی مصرف انرژی مرتبط با ارتقای Chrysalis، کاهش نیاز انرژی به بیش از یک میلیونیم کیلووات ساعت در هر تراکنش را نشان میداد.
رمزارزهای سبز؛ راهی برای همراهی با محیط زیست
در این مقاله از والکس تلاش کردیم تا به اهمیت انتخاب ارزهای دیجیتال طرفدار محیط زیست بپردازیم. همه ما در آینده زمین شریک هستیم و چه بهتر که در کنار انقلاب مالی بزرگ ارزهای دیجیتال، حافظ محیط زیست باشیم.