بررسی فرق دای و میکر روی بلاکچین اتریوم

حتما در مورد استیل کوین دای شنیده‌اید و به دنبال فرق دای و میکر هستید. این مقاله راهنمای کاملی برای افراد مبتدی تا متخصص در حوزه آشنایی با ارز dai و میکر و مزایای ارتباط این دو خواهد بود.

MakerDAO) MKR) یک سیستم مالی باز نوآورانه است که استیبل کوین‌های دای را با پشتوانه وثیقه کریپتو ضرب می‌کند. امروزه، استیبل کوین‌های غیرمتمرکز دای در پلتفرم‌های DeFi مانند Aave، Compound و Uniswap استفاده می‌شوند. 

برای درک استیبل کوین‌های دای و نحوه عملکرد پروتکل میکر، اجازه دهید با نگاهی گذرا به تفاوت‌های بین استیبل کوین‌های متمرکز و غیرمتمرکز و البته با معرفی میکر به سراغ فرق دای و میکر و لزوم ایجاد آن بعد از رمزارز اتریوم برویم؛ پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید. 

تفاوت بین استیبل کوین‌های متمرکز و غیرمتمرکز

قبل از آنکه در مورد فرق دای و میکر صحبت کنیم بهتر است به تفاوت بین استیبل کوین‌های متمرکز و غیرمتمرکز بپردازیم. استیبل کوین‌ها اساساً دلارهای دیجیتال هستند که دارای ارزش نسبتاً پایداری‌اند و شما را وادار به پیش بینی ارزش آن در هر روز نمی کنند. 

دلیل اینکه سرمایه‌گذاران کریپتو به استیبل کوین علاقه دارند این است که برخلاف ارزهای دیجیتال ناپایدار، استیبل‌ها مکانی امن برای ذخیره پول نقد شما با ارزش ۱:۱ هستند. بنابراین، معمولاً می‌توانید ۱۰۰۰ دلار با ۱۰۰۰ استیبل کوین دلاری معامله کنید.

برای سرمایه‌گذاران و معامله گران ارزهای دیجیتال، مزیت‌های زیادی در سیستم استیبل کوین وجود دارد.

• شما برای آنکه سرمایه خود را در محلی با ثبات نگه دارید نیازی به خروج از بازار کریپتو ندارید.
• ارسال استیبل کوین بین صرافی‌ها آسان، سریع و ارزان است.
• استیبل کوین‌ها در پروتکل‌های DeFi مانند Compound و Curve سود بالایی کسب می‌کنند.
• می توانید با با وثیقه استیبل کوین در Aave، استیبل کوین یا کریپتوهای دیگر را قرض بگیرید.

فهرست راه‌های استفاده از استیبل کوین‌ها ادامه دارد. اکنون، اینجاست که همه چیز هیجان‌انگیز می‌شود و چرا استیبل کوین Maker’s Dai تا این حد چشمگیر است.

برای مطالعه بیشتر می‌توانید مقاله میکر چیست؟ را مطالعه کنید.

دای به عنوان استیبل کوین غیرمتمرکز

پیش از این، از دلار به عنوان دلیل موجهی که باعث ایجاد استیبل کوین شد، یاد کردیم. اکثریت قریب به اتفاق استیبل کوین‌ها مانند USDT، USDC، GUSD، و PAX نه تنها به USD متصل هستند، بلکه در واقع توسط دلارهای ذخیره شده پشتیبانی می‌شوند. این بدان معناست که در جایی محلی وجود دارد که دارایی‌ها و دلارهای فیزیکی را در خود جای داده است تا هر USDT، USDC، GUSD و غیره ضرب شده را وثیقه کند.

برخلاف دای، استیبل کوین‌هایی که پشتوانه ارز فیات دارند مانند رمز ارز USDC از مدل بسیار ساده و متمرکزی برای ثبات خود دارند. این نوع استیبل کوین‌ها صادرکننده USD را در حساب بانکی خود نگه می‌دارد و در صورت درخواست، استیبل کوین را به مبلغ ۱ دلار بازخرید می‌کند. اگر USDC به ۰.۱۰ دلار سقوط کند، هیچ مشکلی بوجود نمی آید؛ فقط می‌توان USDC را به  CENTRE تحویل داده و آن را با ۱ دلار بازخرید می‌کند. این فرآیند به عنوان رجوع یا قابلیت تبدیل شناخته می‌شود و توسط CENTER (و بانک‌های مرتبط با آن) تضمین می‌شود.

از دیدگاه دیگر، USDC توسط دلار آمریکا وثیقه می‌شود. و از آنجایی که دلارهای آمریکا توکن‌های بلاک چین نیستند (و نمی توانند باشند)، این فرآیند لزوما باید متمرکز باشد. اما تا زمانی که وثیقه شکست نخورد، واقعاً دلیلی برای کاهش USDC به ۰.۱۰ دلار وجود ندارد. اگر چنین می‌شد، آربیتراژورها (arbitrageurs) یا  نوعی از سرمایه‌گذاران که از ناکارآمدی بازار سود می‌برند، USDC را  ارزان خریداری می‌کردند و به قیمت ۱ دلار بازخرید می‌کردند. بنابراین تا زمانی که این وثیقه وجود دارد قیمت USDC از دلار تبعیت می‌کند.

می‌توانید این نوع استیبل کوین‌ها را به عنوان AOL ارز دیجیتال در نظر بگیرید. تنها کاری که آن‌ها واقعاً انجام می‌دهند این است که دلار می‌گیرند و آن‌ها را دیجیتال می‌کنند. اما همه ما می‌دانیم که دلار یک ارز متمرکز است، درست است؟ استیبل کوین‌های پشتوانه دلار نیز همینطور هستند.

بنابراین پشت USDT ،USDC و دیگر استیبل کوین‌های اصلی با پشتوانه دلار، نهادهای متمرکزی هستند که آن‌ها را مانند بانک‌های مرکزی چاپ می‌کنند. حجم عظیمی از نظارت شخص ثالث به حسابرسی، حسابداری و تنظیم استیبل کوین‌هایی مانند تتر اختصاص دارد.

اگر به تمرکززدایی اهمیت می‌دهید، پس واضح است که این استیبل کوین‌های دیجیتال دلار آن چیزی که می‌خواهید نیستند. چرا که غیرمتمرکز نیستند! بنابراین یک استیبل کوین غیرمتمرکز تمام آن چیزی است که می‌خواهید که دقیقاً Maker آن را ساخته است.

پروتکل Maker؛ قراردادهای هوشمند که به دای قدرت می‌دهد

پروتکل Maker که روی بلاکچین اتریوم ساخته شده است، به کاربران امکان ایجاد ارز را می‌دهد. این پروتکل به عنوان سیستم چند وثیقه دای (MCD) نیز شناخته می‌شود و به کاربران اجازه می‌دهد تا با استفاده از دارایی‌های وثیقه‌ای که توسط «Maker Governance» تأیید شده است، دای تولید کنند. به غیر از دای، این پروژه همچنین دارای توکن دیگری به نام Maker) MKR) است که به عنوان یک توکن حکومتی عمل می‌کند. جامعه‌ای از دارندگان توکن MKR که وظیفه اداره پروتکل Maker را برعهده دارند، قراردادهای هوشمندی که Dai را تقویت می‌کند.

Maker Governance جامعه‌ای است که پروسه مدیریت جنبه‌های مختلف پروتکل میکر را سازماندهی می‌کند.

Maker’s governance token که مخفف آن MKR است به اداره سیستم کمک می‌کند. دارندگان MKR مسئولیت اداره پروتکل Maker را بر عهده دارند که شامل تنظیم سیاست برای استیبل کوین دای، انتخاب انواع وثیقه جدید و بهبود خود حاکمیت است. عناصر فعلی پروتکل Maker عبارتند از: استیبل کوین دای، خزانه‌های وثیقه ساز، اوراکل‌ها و رای گیری. MakerDAO پروتکل Maker را با تصمیم‌گیری در مورد پارامترهای کلیدی (مانند هزینه‌های پایداری، انواع وثیقه/نرخ‌ها و غیره) از طریق قدرت رای دادن دارندگان MKR اداره می‌کند.

پروتکل Maker چگونه اداره می‌شود؟

دارندگان MKR از طریق یک سیستم حکمرانی علمی شامل رای گیری اجرایی و نظرسنجی حکومتی، پروتکل سازنده و ریسک‌های مالی دای را مدیریت می‌کنند تا از ثبات، شفافیت و کارایی آن اطمینان حاصل کنند. حاکمیت MakerDAO را می‌توان به دو بخش اصلی تقسیم کرد: روی زنجیره و خارج از زنجیره. دارندگان توکن MKR که ذی‌نفعان اصلی سیستم هستند، با استفاده از سیستم حاکمیت زنجیره‌ای Maker Protocol رای می‌دهند.

در این سیستم دو نوع رای وجود دارد، نظرسنجی‌های حکومتی و رای اجرایی و هر کسی که مالک MKR باشد می‌تواند در این رای‌ها شرکت کند. ذی‌نفعان با تعامل با جامعه و سایر ذینفعان در مکان‌هایی مانند انجمن‌ها و فراخوان‌های حاکمیت عمومی، در حکومت‌داری خارج از زنجیره شرکت می‌کنند. 

دارندگان توکن MKR در مورد تغییرات پارامترهای سیستم، دستورات موقعیتی، رفع اشکالات، بهبودهای فنی پروتکل، فرآیندهای مرتبط با حاکمیت و هزینه‌های عملیاتی سیستم رای می‌دهند. وزن رای MKR متناسب با مقدار MKR است که یک رای دهنده در قرارداد رای گیری سهم می‌گیرد، به این معنی که هر چه تعداد توکن‌های MKR در قرارداد قفل شده باشد، قدرت تصمیم گیری رای دهنده بیشتر است. از طریق نظرسنجی حکومت داری، دارندگان MKR می‌توانند تقریباً در مورد هر چیزی به دنبال اجماع باشند.

وابستگی و فرق دای و میکر 

دای غیرمتمرکز است و توسط وثیقه حمایت می‌شود. هدف آن تقویت امنیت، شفافیت و اعتماد بیشتر نسبت به پروتکل میکر بوده که براساس آن DAI می‌تواند تولید و معامله شود. یک فرق دای و میکر که مهم است این است که دای (DAI) یک استیبل کوین است و روی بلاک چین اتریوم (ETH) ساخته شده است. در واقع دای درصدد این است که ارزش یک دلاری خود را حفظ کند. برخلاف استیبل کوین‌های متمرکز، دای با دلار آمریکا در حساب بانکی پشتیبانی نمی‌شود. در عوض، با استفاده از توکن MKR توسط وثیقه در پلتفرم Maker پشتیبانی می‌شود.

Maker از بلاکچین اتریوم برای کنترل و مدیریت استیبل کوین DAI با استفاده از توکن Maker (یک توکن ERC-20) بهره می‌برد. ایده Maker DAI ایجاد یک استیبل کوین باثبات و مطمئن است. استیبل کوین به طور کلی به ارز دیجیتالی اطلاق می‌شود که کوین‌های آن به یک دارایی پایه مرتبط هستند. این دارایی اساسی در مورد DAI دلار آمریکا است. هدف استیبل کوین از بین بردن نوسان است که می‌توان آن را مشکل اساسی رمزارزها دانست.

با این حال،با این حال، یک تفاوت اساسی بین دای که بر روی پلتفرم میکر ساخته شده و سایر استیبل کوین‌ها وجود دارد.  اساساً، ارزش پیشنهادی DAI این است که ثبات یک استیبل کوین را با حقیقت بلاک چین غیرمتمرکز اتریوم ترکیب می‌کند.

Maker DAI به هر شخصی اجازه می‌دهد اتریوم خود را سپرده گذاری کند و با ایجاد یک CDP از توکن‌های DAI جدید به دست آمده، استفاده کند. کاربر می‌تواند این DAIها را در بازار ثانویه در صرافی‌های مختلف، در برابر چندین ارز دیجیتال و ارزهای فیات معامله کند.

ارتباط و فرق دای و میکر چه ارزش‌هایی را ایجاد کرده است؟

• آزادی مالی با نوسانات بسیار کم: ارزی با ثبات قیمت ایجاد کرده‌اند که به کاربران اجازه می‌دهد فوراً DAI را با شرایط خود تولید کنند. ارزش آن به دلیل این است که می‌توان نقدینگی را بدون نیاز به چشم پوشی از توکن‌های ETH خود به دست آورد.
• حاکمیت غیرمتمرکز: جامعه دارندگان توکن MKR پروتکل Maker را کنترل و اداره می‌کنند. این پروتکل‌ها قراردادهای هوشمندی هستند که به دای قدرت می‌دهند. 
• اکوسیستم به سرعت در حال رشد و گسترش: در حال حاضر بیش از ۴۰۰ برنامه کاربردی از جمله کیف پول، پلتفرم DeFi، بازی و موارد دیگر برای دای ایجاد شده است.
• عرضه محدود و تقاضای رو به رشد:MKR با هر تراکنش سوزانده می‌شود، به این معنی که تعداد کوین‌های MKR در گردش در طول زمان کاهش می‌یابد. این می‌تواند یک مشکل کلاسیک عرضه و تقاضا باشد، مانند بیت کوین، چون عرضه آن کاهش می‌یابد، ارزش MKR و DAI احتمالاً افزایش می‌یابد.

در دنیای ارزهای دیجیتال امروزی، MKR در حال حاضر خود را به عنوان یک دارایی ارزشمند تبدیل کرده است. موارد استفاده شده از توکن MKR، گسترده است، اما برخی از کاربردهای اصلی آن شامل موارد زیر است، اما محدود به موارد زیر نیست:

• می توان از آن برای ایجاد نقدینگی بدون نیاز به پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه استفاده کرد.
• می توانید از اعتبار یک رمز ارز ارزان برای برای بازپرداخت اعتبارات گران قیمت فیات استفاده کنید.
• به معامله گران رمزارز اجازه دهید تا از اتریوم موجود خود استفاده کنند.

چرا با وجود اتریوم به فکر ایجاد استیبل کوین دای افتادند؟

اتریوم در حال رقابت برای ذخیره ارزش / طلای دیجیتال است، درست مانند بیت کوین. در حالی که بسیاری ادعا می‌کنند که اتریوم صرفا برای پرداخت هزینه‌های گس که کارمزد تراکنش مورد نیاز برای انجام یا تسهیل تراکنش جدید در شبکه بلاک چین است مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

حالا صرف نظر از این بحث ها، اتر محصول دیجیتالی است که بسیاری از ویژگی‌های مطلوب یک ارز ایده‌آل را دارد. بنابراین می‌تواند ماهیت نقدینگی پیدا کند و به عنوان جایگزینی برای پول باشد. ما قبلاً شواهدی از این موضوع را در DEXها (که ETH ارز پایه اصلی است)، Maker (جایی که سازندگان CDP ETH را ارزشمند می‌دانند، بنابراین به آنها اجازه می‌دهند از آن برای وثیقه استفاده کنند) و Augur (که در آن ETH تنها ارز شرط‌بندی است) مشاهده کرده‌ایم.

توجه داشته باشید که امروزه اتریوم به عنوان پول شناخته نمی شود، بلکه در رقابت برای تبدیل شدن به پول در آینده است. متأسفانه، از آنجایی که ETH درحال طی کردن فرآیند تبدیل شدن خود به پول است بنابراین نوسانات بالایی را تجربه می‌کند. وجود این نوسانات به دلیل کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران غیر قابل اجتناب است. همانطور که احتمال دستیابی به وضعیت «پول» افزایش و کاهش می‌یابد، قیمت نیز مطابق با آن تغییر می‌کند.

دای به دور از نوسانات اتریوم 

با این حال، جامعه کریپتو تشخیص می‌دهد که امروزه نیاز به یک رمز ارزی دارد که بتواند آزادانه آن را ذخیره و معامله کند. درست است که اتریوم به عنوان مدیوم موفق قابل مبادله است اما برای استفاده به عنوان پول بسیار نوسان دارد.

اما دای به عنوان یک استیبل کوین برای این جایگاه بسیار مناسب است. علیرغم اینکه دای یک ارز دیجیتال نیست و به اندازه ETH توانایی censorship-resistant  (یعنی نبود امکان معکوس کردن تراکنش و بازپس گیری پول از کیف پول) ندارد. اما دای جایگاهی برای خود ایجاد کرده و به رشد خود ادامه می‌دهد (در حال حاضر حدود ۷۵ میلیون دلار عرضه در گردش دارد). 

نبوغ DAI این است که به طور کامل از فرآیند درآمدزایی که ETH باید طی کند صرف نظر می‌کند و به همین دلیل نوسانات کمتری را تجربه می‌کند. بنابراین می‌تواند به‌خوبی به‌عنوان ذخیره‌کننده ارزش، وسیله‌ای برای مبادله و واحد حساب، حداقل تا حدی که USD سنتی این ویژگی‌ها را برآورده می‌کند، به شمار بیاید.

آینده میکر و دای در بازار ارزدیجیتال

قبل از اینکه DeFi به وجود بیاید، Maker  محبوبیت خود را بدست آورده بود. با ظهور برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)، فضای ارزهای دیجیتال در یک بازه زمانی کوتاه رشد چشمگیری کرد و Maker پیشگام اصلی برنامه‌های DeFi شد. امروزه در دنیای ارزهای دیجیتال پویا و دینامیک هر لحظه شاهد ظهور کاربرد‌های جدی به اهداف مختلف هستیم. نوسانات بالای کریپتوکارنسی همچنین چالش‌های مختلفی را برای کاربران و سرمایه‌گذاران رمز ارزها ایجاد کرده است که منجر به ایجاد استیبل کوین‌ دای که کاملا غیرمتمرکز هستند شده است. به طور خلاصه فرق دای و میکر را می‌توان در این دانست که میکر، توکنی برای وثیقه استیبل کوین دای است که امید داریم بتوانند نوسان دنیای ارز را ثبات ببخشند.

به نظر شما در مقایسه dai و میکر موردی باقی مانده است که به آن اشاره نکرده باشیم؟ اگر فکر می‌کنید لازم است موردی به تفاوت دای و میکر در این مطلب اضافه کنیم، در قسمت نظرات برای ما کامنت بگذارید.