ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست؛ آشنایی با رمزارزهای سبز

تأثیر زیست‌محیطی ارزهای دیجیتال از ابتدای پیدایش بیت کوین در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ مطرح بود و با رشد این بازار جدی‌تر نیز شد. در حالی که تا پیش از آن صرف انرژی برای استخراج فلزات باارزش مانند طلا و نقره به‌نظر می‌رسید، در مورد کریپتو بحث‌های زیادی به وجود آمده است. شاید دلیل آن عدم درک عموم از کاربردها و لزوم وجود صنعت کریپتوکارنسی باشد. با این همه اعداد و ارقام نیز مصرف قابل توجه انرژی در این صنعت و خطرات زیست محیطی آن را تایید می‌کنند. منبع عمده مصرف این انرژی نیز استخراج رمزارزها، به‌ویژه بیت‌کوین، است. با توجه به همین دغدغه بود که برخی پروژه‌های موسوم به ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست پدید آمدند.

همه ارزهای دیجیتال به اندازه بیتکوین انرژی مصرف نمی‌کنند، اما هر کدام به نوبه خود میزان مشخصی آلودگی زیست محیطی دارند. با وجود تمام نوآوری‌های تکنولوژیک که دنیای کریپتو در اختیار دارد، توسعه ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست از نظر تکتیکی و با در نظر گرفتن فاکتورهای اقتصادی دشوار خواهد بود. در این مطلب با در نظر گرفتن تاثیر متقابل دو حوزه ارز دیجیتال و محیط زیست، به طرح موضوع، بررسی‌های آماری و معرفی بهترین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست پرداخته‌ایم.

ارزهای دیجیتال eco یا رمزارزهای سبز

ماهیت غیرمتمرکز کریپتو ایجاب می‌کند که هر تراکنش پس از ثبت شدن در بلاکچین در ده‌ها هزار کامپیوتر توزیع و پردازش شود. در نتیجه این فرآیند، انرژی قابل توجهی مصرف می‌شود. از سوی دیگر، استخراج ارز دیجیتال به سطوح پیچیده‌ای از محاسبات نیاز دارد که وجود این تعداد پردازنده را توجیه می‌کند. راه‌هایی موقت برای کاهش این مانند استقرار مزارع کامپیوتری در مکان‌های سرد با گرمای آزادشده کمتر پیشنهاد شده‌اند. اما اصل موضوع، همچنان در جای خود باقی است. حتی شیفته‌های کریپتو نیز در مورد تاثیر زیست محیطی ارزهای رمزنگاری‌شده، نگرانی دارند و به دنبال ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست هستند.

تقریبا بخش زیادی از رمزارزها از طریق استخراج تولید می‌شوند. بنابراین طبیعی است که ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست بخواهند در اولین قدم، در این روش تجدید نظر کنند. از سوی دیگر، رمزارزهای سبز باید همچنان یکپارچگی، تمرکززدایی، امنیت و مقیاس‌پذیری بلاکچین را نیز حفظ کنند. برآورده کردن همه این انتظارات، دغدغه و چالش مهم این پروژه‌ها خواهد بود.

چگونه می توان تاثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال را اندازه گیری کرد؟

تجزیه و تحلیل انرژی مصرفی برای تولید یک ارز دیجیتال خاص، لازم است فرآیند ایجاد و نگهداری بلوک‌های اطلاعاتی آن یعنی مکانیسم اعتبارسنجی تراکنش‌ها بررسی شود. انرژی مصرفی برای اعتبارسنجی هر تراکنش شامل تایید تراکنش، اثبات کامل کار، آماده‌سازی ورودی‌ها و خروجی‌ها، اعتبارسنجی آدرس دریافت، همگام‌سازی حساب و اعتبارسنجی نهایی می‌شود. روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری این انرژی وجود دارند. در اغلب آنها از واحد تراوات ساعت در سال استفاده می‌شود. این رقم، برای بیت کوین ۱۴۱ تا ۱۶۰ تراوات ساعت (TWH) و برای اتریوم ۶٫۶ گیگاوات ساعت (GWH) است.

مصرف انرژی بلاکچین‌ها و توکن‌های مختلف با یکدیگر برابر نیست و به مکانیسم اعتبارسنجی آنها بستگی دارد. در حال حاضر اکثر بلاکچین‌ها از یکی از دو مکانیسم اجماع اثبات سهام Proof of Stake یا POS و اجماع اثبات کار Proof of Work یا POW استفاده می‌کنند. در این بین، مکانیسم PoS انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کنند. ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست نیز عمدتا این روش یا مشتقات آن را به کار می‌گیرند.

بیتکوین در بین ارزهای پرمصرف و مخاطره‌آمیز برای محیط زیست در صدر است. نه‌تنها اتکای این بلاکچین به مکانیسم PoW برای استخراج، بلکه تعداد بالای تراکنش‌ها و اجرای سازوکار امنیت بسیار پیشرفته آن نیز به این موضوع دامن می‌زنند. بنابراین نگرانی اصلی نه در مورد همه توکن‌های PoW، بلکه BTC است.

ارتباط قیمت ارزهای دیجیتال و آلودگی زیست محیطی

رابطه قیمت ارزهای دیجیتال با انرژی مصرفی برای تولید آنها از سه جنبه زیر قابل بررسی است:

• روند بازار؛ با افزایش قیمت توکن‌ها تمایل به استخراج آنها نیز بیشتر می‌شود و برعکس. بنابراین انرژی مصرفی شبکه در بازارهای صعودی عمدتا افزایش و در بازارهای نزولی کاهش می‌یابد.
• سختی شبکه؛ با افزایش سختی شبکه، قیمت ارز دیجیتال به دلیل کاهش عرضه آن می‌تواند افزایش یابد. در عین حال، در صورت کاهش ماینرها به دلیل افزایش هزینه‌های استخراج نیز می‌توان انتظار کاهش انرژی مصرفی شبکه را داشت.
• مکانیسم استخراج و تغییر آن؛ به‌طورکلی بهبودی مکانیسم استخراج مانند آنچه در مورد اتریوم در سال ۲۰۲۳ شاهد آن بودیم، سبب کاهش انرژی مصرفی شبکه در عین رشد قیمت آن به دلیل سهولت استخراج و نیز تاثیرات مثبت احساسی آن می‌شود.

شبکه اتریوم یک مثال از مورد آخر است. قیمت اتریوم در بازه سپتامبر ۲۰۲۳ تا سپتامبر ۲۰۲۴ به دلیل تغییر مکانیسم استخراج آن به PoS روندی صعودی داشت. این آپدیت، مصرف انرژی بلاکچین اتریوم را تقریبا نصف کاهش داده است.

۱۰ نمونه از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست

در سال‌های اخیر ده‌ها پروژه با هدف توسعه ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست زیادی پدید آمدند. اما بسیاری از آنها در جذب بازار و سرمایه‌گذار شکست خوردند و رفته‌رفته از گردونه خارج شدند. بسیاری از آنها نیز به اندازه‌ای که ادعا می‌کردند زیست محیطی نبودند. بنابراین امروزه دیگر در لیست رمزارزهای سبز دسته‌بندی نمی‌شوند. هرچند که قطعا یکی از دلایل نمونه‌های موفق، توجه به معیارهای زیست محیطی بوده است. در زیر ۱۰ پروژه ارز دیجیتال سبز را بررسی می‌کنیم که ضمن موفقیت در کاهش انرژی، جایگاه خوبی نیز در بازار دارند.

کاردانو (ADA)

Cardano توسط یکی از بنیانگذاران اتریوم، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) توسعه داده شد و توسط دانشگاهیان و دانشمندان به عنوان اولین بلاکچین در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت. این ارز می‌‌تواند برای قراردادهای دیجیتال، DApps و اهداف دیگر استفاده شود. در مقایسه با ۷ تراکنش بیتکوین در ثانیه، کاردانو می‌تواند ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه انجام دهد.

از نظر مصرف انرژی کاردانو ذاتا نسبت به بیت‌کوین کارآمدتر است زیرا از مکانیزم اجماع «اثبات سهام» استفاده می‌کند که در آن هولدرهای این ارز توکن‌های خود را برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها با این شبک به اشتراک می‌گذارند. Cardano ادعا می‌کند که این شبکه ارزهای دیجیتال تنها ۶ گیگاوات ساعت برق در سال مصرف می‌کند.

از سوی دیگر مصرف برق هر تراکنش کاردانو نیز در حال حاضر حدود ۵۴۸ وات بر ساعت است. عددی که با در نظر گرفتن بیش از ۴۰۰۰ نود این شبکه مناسب قلمداد شده و کاردانو را در زمره ارز های دیجیتال دوستدار محیط زیست قرار می‌دهد. با توجه به این آمار و ارقام کاردانو را به یک شبکه سریع، مقیاس‌پذیر، امن و مناسب برای توسعه انواع پروژه‌های کریپتویی بدل کرده است.

استلار (XLM)

شبکه استلار در سال ۲۰۱۴ از فورک بلاکچین ریپل و با هدف پر کردن شکاف بین موسسات مالی سنتی و ارزهای دیجیتال منتشر شد. Stellar از کاربران خود هزینه‌ای دریافت نکرده و امکان تراکنش‌های مرزی سریع‌تر، آسان‌تر و مقرون به صرفه‌تر را فراهم کرده است. این شبکه، همچنین به عنوان یک جایگزین جدی برای PayPal در نظر گرفته می‌شود. توکن آن به نام Lumens، برای تسهیل معاملات در دفتر کل توزیع شده مبتنی بر بلاکچین با کارمزد برابر با کسری کوچک از یک سنت استفاده می‌شود.

ویژگی متمایز شبکه استلار در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست، پروتکل اجماع آن است. این پروتکل اختصاصی منبع باز با نام اختصاری SCP، از طریق احراز هویت تراکنش‌ها عمل می‌کند. به این معنی که تراکنش‌ها از طریق مجموعه‌ای از گره‌های قابل اعتماد و نه گره‌های کل شبکه تایید می‌شوند. چرخه احراز هویت بسیار کوتاه، سریع، کم‌مصرف و ارزان است. الگوریتم پشت SCP یک توافق بیزانسی فدرال محسوب می‌شود. این الگوریتم از نظر مصرف انرژی، یک جایگزین مناسب برای الگوریتم‌های مبتنی بر استخراج سنتی است.

از طرف دیگر استلار توکن‌های XLM را از قبل استخراج کرده است. به‌این‌ترتیب هرگونه آسیب زیست محیطی ناشی از عملیات استخراج در آن منتفی است. استلار، توسط سازمان غیرانتفاعی بنیاد توسعه خود اداره می‌شود. هزینه‌های عملیاتی آن را نیز کمک‌های عمومی تامین می‌کنند. سیاست‌های این شبکه، نشان‌دهنده جدیت آن در تسهیل پرداخت‌های بین‌مرزی و کم‌هزینه با مصرف انرژی بهینه است. در حال حاضر، مصرف انرژی سالانه استلار کمتر از ۰٫۵ گیگاوات بر ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن نیز حدود ۰٫۲۲ وات بر ساعت برآورد می‌شود.

سولانا (SOL)

سولانا (Solana) با توکن بومی خود با نماد SOL یکی از قدیمی‌ترین و درواقع از رهبران ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است. این بلاکچین لایه یک از مکانیسم اجماع اختصاصی خود به نام اجماع اثبات تاریخ (Proof of History) یا PoH استفاده می‌کند. مکانیسمی که با الهام از PoS طراحی شده اما در عمل کاملا متفاوت و مستقل از آن است.

مهم‌ترین ویژگی مکانیسم PoH نیز بهره‌وری انرژی بسیار بالای آن محسوب می‌شود. این مزیت به مدد بررسی توالی تراکنش‌ها بدون نیاز به ارتباط رفت و برگشت مورد نیاز در سایر مکانیسم‌ها به دست آمده است. از سوی دیگر، تراکنش‌ها در جایگاه زمانی از پیش تعیین‌شده مخصوص به خود دسته‌بندی می‌شوند. به‌این‌ترتیب نیاز به عملکرد هم‌زمان همه گره‌های اعتبارسنجی برای تایید آنها از بین می‌رود.

مکانیسم PoH، سبب شده که SOL و دیگر توکن‌های ساخته‌شده روی سولانا به دلیل مصرف کمترین میزان انرژی، در راس بهترین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست قرار بگیرند. به گزارش indianexpress، در سپتامبر ۲۰۲۴ مصرف سالانه برق این بلاکچین، حدود ۳۱۸۶ گیگاوات بر ساعت است. عددی که با توجه به بیش از ۴۰۰۰ نود این شبکه، خوب محسوب می‌شود. سولانا ادعا می‌کند که مصرف انرژی هر تراکنش در آن، کمتر از یک جستجوی گوگل و حدود ۰٫۵۱ وات ساعت است.

الگوراند (ALGO)

Algorand در اواخر سال ۲۰۱۹ منتشر شد و  از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست نسبتا قدیمی محسوب می‌شود. توان پردازش تراکنش‌های این شبکه در حال حاضر، حدود ۱۰ هزار TPS است. الگورند از مکانیسم اثبات سهام خالص یا PPoS استفاده می‌کند و مانند اتریوم متکی به قرارداد هوشمند است. اثبات سهام خالص به این معنی است که تمام گره‌های اعتبارسنجی برای یکدیگر شناخته‌شده هستند. آنها باید برای ایجاد هر بلاک جدید، هر بار به توافق برسند. ورود نود جدید به شبکه نیز وابسته به سهم استیک‌شده آنها در سیستم است.

سرعت بالای تراکنش‌ها، کارمزدهای پایین و مقیاس‌پذیرتری خوب، همگی به معنی مصرف انرژی بسیار کمتر الگورند نسبت به بیت‌کوین و اتریوم هستند. فرآیند تولید بلاک در این بلاکچین بدون ماینینگ انجام می‌شود. الگورند در شفافیت و قابلیت ردیابی انتشار کربن در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست نیز پیشرو است. در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، این بلاکچین به لطف مشارکتش با ClimateTrade اعلام کرد که عملکردش عاری از تولید کرین است.

Algorand و ClimateTrade سیستمی را پیاده‌سازی کرده اند که به موجب آن ردپای کربن روی زنجیره Algorand برای تعداد مشخصی از بلاک‌ها ثبت شده و امکان محاسبه معادل اعتبار کربن فراهم شده است. این دارایی سپس با استاندارد الگوراند (ASA)، در یک خزانه سبز قفل می‌شود. پروتکل این شبکه نیز با ردیابی دقیق و جبران این مقادیر به عنوان کربن منفی به کار خود ادامه می دهد. در حال حاضر، مصرف انرژی سالانه این شبکه ۰٫۵ گیگاوات بر ساعت و مصرف برق هر تراکنش آن نیز ۰٫۲ وات بر ساعت است.

هدرا هش گراف (HBAR)

در بسیاری از وب‌سایت‌ها و منابع معتبر، شبکه هدرا هش گراف (Hedera Hashgraph) و توکن بومی آن HBAR به‌عنوان یک انقلاب در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست معرفی شده است. این بلاکچین لایه یک سازگار با ماشین مجازی اتریوم، از مکانیسم اجماع اختصاصی و بسیار کم‌مصرف خود به نام هش گراف استفاده می‌کند؛ مکانیسمی که از اجماع اثبات سهام مشتق شده و افزایش سرعت تراکنش‌ها و مقیاس‌پذیری بهتر را نیز در پی داشته است.

هدرا هش گراف، همکاری‌هایی با شرکت‌های دیگر نظیر Crypto Climate Accord به‌منظور کاهش کربن ناشی از استخراج ارز دیجیتال دارد. مرکز بلاکچین کالج دانشگاه لندن نیز آن را یکی از کم‌مصرف‌ترین بلاکچین‌های دنیا معرفی می‌کند. البته نباید از نظر دور داشت که اندازه این شبکه در حال حاضر بسیار کوچک است و قراردادهای هوشمند بسیار کمتری نسبت به سولانا یا اتریوم دارد.

در حال حاضر، میانگین مصرف انرژی هر تراکنش در این شبکه ۰٫۰۰۳ وات ساعت است. مصرف برق سالانه آن نیز حدود ۰٫۰۱ تراوات ساعت برآورد می‌شود.

ترون (TRX)

TRON یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در سنگاپور و یک بلاکچین عمومی است که تقریبا از هر زبان برنامه‌نویسی پشتیبانی می‌کند. TRON با استفاده از حاکمیت غیرمتمرکز بر اساس مدل دو لایه‌ای متشکل از نودهای اعتبارسنجی Super Representatives و Super Representative Partners عمل می‌کند. در این سازوکار کاربران با رعایت شرایط تعیین‌شده و با هر حسابی می‌توانند به SR تبدیل شوند یا به SR ها رای دهند.

ترون از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است. پلتفرم همتابه‌همتا و کم‌مصرف آن به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که برنامه‌های خود را مستقیما روی بلاکچین به اشتراک بگذارند. ارز TRX نیز از قبل استخراج شده و بنابراین نگرانی‌ای از بابت مصرف انرژی ماینینگ آن وجود ندارد. این توکن، یکی از معتبرترین ارزهای دیجیتال حال حاضر بازار قلمداد می‌شود و در اکثر صرافی‌ها قابل معامله است. در حال حاضر، مصرف انرژی سالانه ترون ۳٫۴ GWH و مصرف برق هر تراکنش آن نیز یک وات است.

برنامه‌های گسترده زیادی ازجمله چندین پلتفرم بازی غیرمتمرکز بر روی ترون ساخته شده‌اند. مقیاس‌پذیری و هزینه‌های پایین این شبکه، چنین فرصتی را در اختیار توسعه‌دهنده‌های فردی و سازمانی قرار می‌دهد.

تزوس (XTZ)

آرتور و کتلین بریتمن (Arthur Breitman و Kathleen Breitman) در سال ۲۰۱۴ پس از انتشار وایت پیپر Tezos توسعه بلاکچین آن شروع کردند. چهار سال طول کشید تا شبکه اصلی تزوس در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شود. تزوس، یکی از اولین بلاکچین‌های قرارداد هوشمند اثبات سهام (PoS) است. یک بلاکچین مقیاس‌پذیر، ایمن و کم‌مصرف از نظر انرژی که نام آن را همواره در بین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست دیده‌ایم. نماد توکن بومی آن نیز XTZ‌ است.

تزوس برخلاف بسیاری از بلاک‌چین‌ها، دارای یک مکانیسم مدیریت زنجیره‌ای است که به شبکه اجازه می‌دهد بدون نیاز به هارد فورک بهبود یابد. همین مکانیسم، باعث مصرف انرژی پایین‌تر این شبکه و عملکرد عالی توکن XTZ به عنوان یکی از بهترین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست شده است. این الگوریتم، امکان پردازش سریع، ارزان و کم‌هزینه‌تر تراکنش‌ها را نیز فراهم می‌کند. Tezos به کاربران اجازه می‌دهد تا برنامه‌های قدرتمند مالی غیرمتمرکز (DeFi)، ابزارهای دیگر، بازی‌ها و NFT ها را در شبکه خود بسازند.

در حال حاضر مصرف انرژی سالانه تزوس ۰٫۲۳ GWH و مصرف انرژی هر تراکنش آن نیز ۰٫۳ وات است. این شبکه همچنین با اتکا به زبان‌های برنامه‌نویسی 0Caml و Michelson، امنیت فوق‌العاده‌ای دارد. با توجه به مزایای ذکر شده تزوس کاربردهایی در صنایع هوافضا، هسته‌ای و نیمه‌هادی پیدا کرده است.

چیا (XCH)

رمزارز چیا، یکی بازیگران نسبتا جدید عرصه ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است. چیا توسط برام کوهن (Bram Cohen)، بنیانگذار بیت تورنت راه‌اندازی شد. این رمزارز نه از مکانیسم‌های اثبات کار و اثبات سهام، بلکه از اثبات مکان-زمان (Proof-of-Space and Time) بهره می‌برد. در این مکانیسم، از درایوهای کامپیوتری فراوان با ظرفیت بالا برای استخراج استفاده می‌شود. به این معنا که کاربران می‌توانند بخشی از فضای هارد دیسک خود را در اختیار شبکه قرار داده و بدون مصرف برق اضافه در قبال آن پاداش بگیرند.

چیا، ثبات و پایداری انرژی را در راس امور خود قرار داده و حتی لوگوی خود را نیز با توجه به این دغدغه طراحی کرده است. این شبکه در فرآیند توسعه خود اصطلاح فارمینگ به ماینینگ ترجیح می‌دهد. فارمینگ چیا نیازی به تجهیزات تخصصی و یا مقادیر زیاد انرژی الکتریکی ندارد. بااین‌حال بسیاری از کارشناسان، نیاز مبرم آن به هارددیسک‌های فراوان را مغایر با اصول زیست محیطی آن قلمداد می‌کنند. هر چند در طول زمان، اعداد و ارقام مربوط به مصرف انرژی این شبکه، حضور آن در بین رمزارزهای سبز را تایید کرده‌اند.

در حال حاضر، مصرف انرژی سالانه چیا ۰٫۱۳ گیگاوات بر ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن نیز ۲٫۳ وات است. جالب است بدانید که در زمان راه‌اندازی این شبکه در چین، و به دلیل استقبال بالای مردم، این کشور با کمبود هارددیسک مواجه شد.

گرین بیت کوین (GBTC)

گرین بیت کوین (Green Bitcoin) قطعا در لیست بهترین ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست سال ۲۰۲۴ قرار دارد. هدف این کوین، از نامش مشخص است. بااین‌حال باید دقت داشت که علی‌رغم تشابه اسمی، هیچ ارتباطی به بیت کوین و بلاکچین‌اش ندارد. در عوض این توکن روی شبکه اتریوم قرار دارد و از مکانیسم اجماع اثبات سهام برای تایید تراکنش‌هایش بهره می‌برد.

از نظر مصرف انرژی، Green Bitcoin سالانه ۱۴ تا ۱۶ گیگاوات ساعت برق مصرف می‌کند. این عدد برای بررسی هر تراکنش نیز ۳۴ وات ساعت یعنی تقریبا ۰٫۰۰۰۰۳ این مقدار برای بیت کوین است. نماد توکن گرین بیت کوین در صرافی‌ها و کیف پول‌های ارز دیجیتال GBTC‌ است.

بازدهی مالی بالا و تقریبا ۲۰۰ درصدی استیکینگ GBTC به‌منظور استفاده از آن در اعتبارسنجی از مهم‌ترین نقاط امیدواری جامعه آن به رشد و بقای‌اش به‌عنوان یکی از رمزارزهای سبز هستند. Green Bitcoin یک اکوسیستم گیمیفیکیشن استیکینگ غیرمتمرکز است که از ماه آوریل ۲۰۲۴ فعالیت می‌کند.

آیوتا (MIOTA)

آیوتا (IOTA) آخرین نمونه از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است که در این مقاله بررسی می‌کنیم. این شبکه از Fast Probabilistic Consensus و مکانیسمی خاص به نام Tangle برای اجماع استفاده می‌کند. در مکانیسم Tangle نودها از ظرفیت و اطلاعات یکدیگر برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند تا مصرف انرژی به حداقل برسد. آیوتا یک بلاکچین لایه یک غیرمتمرکز برای اینترنت اشیا است که از سال ۲۰۱۶ فعالیت می‌کند. کاربران این شبکه، اطلاعات مربوط به دستگاه‌ها و سرورهای IoT خود را با دریافت هزینه و به‌صورت غیرمتمرکز در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهند.

جالب است بدانید که در سال ۲۰۲۱ یک دانشجوی دکتری به نام امیر عباس زاده قبل از به‌روزرسانی الگوریتم Tangle‌، میانگین ECPT (مصرف انرژی در هر تراکنش) را برای IOTA محاسبه کرد. او دریافت که هر تراکنش فقط ۰.۱۱ وات ساعت مصرف می‌کند که حتی در مقایسه با شبکه‌های مالی معتبر مانند VISA و Mastercard نیز رقم پایینی است.

با به‌روزرسانی‌های متعدد آیوتا در سال‌های گذشته و به‌ویژه با تحقق تراکنش‌های اتمی در آن، اندازه تراکنش‌های این شبکه از ۱.۷ کیلوبایت به کمتر از ۱۰۰ بایت رسید. در حال حاضر اما سرعت تراکنش‌های آن همچنان روی عدد پایین ۷ یعنی برابر با بیت کوین قرار دارد. همچنین مصرف انرژی سالانه آن حدود ۰٫۰۴ گیگاوات بر ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش‌اش نیز ۰٫۱۱ وات بر ساعت است.

سخن آخر، مقایسه اجمالی بهترین رمزارزهای سبز

در پایان این مقاله، خلاصه‌ای از آمار و ارقام مربوط به مصرف انرژی پروژه‌های ارز دیجیتال معرفی‌شده را در قالب جدول زیر ارائه کرده‌ایم. به‌منظور نمایش بزرگی یک بلاکچین در مقایسه با انرژی مصرفی‌اش، مارکت کپ توکن بومی آن را نیز آورده‌ایم. اطلاعات این جدول در سپتامبر ۲۰۲۴ استخراج شده‌اند.

بلاکچین	مصرف برق سالانه (TWH)	مصرف برق هر تراکنش (WH)	مکانیسم اجماع	مارکت کپ توکن
کاردانو	۰٫۰۰۶	۵۴۸	اجماع اثبات سهام	بیش از ۱۴ میلیارد دلار
استلار	۰٫۰۰۰۴۸	۰٫۲۲	پروتکل اجماع استلار	بیش از سه میلیارد دلار
سولانا	۳٫۱۸۶	۰٫۵۱	اجماع اثبات تاریخ	حدود ۷۴ میلیارد دلار
آلگورند	۰٫۰۰۰۵	۰٫۲	اجماع اثبات سهام خالص	حدود ۱٫۱۷ میلیارد دلار
هدرا هش گراف	۰٫۰۱	۰٫۰۰۳	هش گراف	حدود ۲٫۳ میلیارد دلار
ترون	۰٫۰۰۳۴	یک	اجماع اثبات سهام نمایندگی	بیش از ۱۳٫۶ میلیارد دلار
تزوس	۰٫۰۰۰۲۳	۰٫۳	اجماع اثبات سهام	بیش از ۷۵۲ میلیون دلار
چیا	۰٫۱۳	۲٫۳	اجماع اثبات اسپیس و اجماع اثبات زمان	بیش از ۲۱۱ میلیون دلار
گرین بیت کوین	۰٫۰۱۴ تا ۰٫۰۱۶	۳۴	اجماع اثبات سهام	بیش از چهار میلیون دلار
آیوتا	۰٫۰۰۰۰۴	۰٫۱۱	Tangle	حدود ۴۹۵ میلیون دلار

در این مقاله از والکس تلاش کردیم به اهمیت انتخاب ارزهای دیجیتال طرفدار محیط زیست بپردازیم. همه ما در آینده زمین شریک هستیم و چه بهتر که در کنار انقلاب مالی بزرگ ارزهای دیجیتال، حامی پروژه‌های سبز این صنعت باشیم. نظر شما درباره خطرات زیست محیطی صنعت ارز دیجیتال چیست؟