توکن اوراق بهادار چیست؟ مفهوم توکن اوراق بهادار یا Security Token

اغلب افراد فعال در حوزه کریپتو توکن، کوین و ارز دیجیتال را یکی می‌دانند. این در حالی است که هر یک از موارد ذکر شده عملکرد مخصوص به خود را داشته و کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. Token ها انواع مختلفی دارند و در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. با شناخت انواع رمز ارز می‌توانید درک بهتری از آن داشته باشید و هوشمندانه‌تر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید. توکن اوراق بهادار یا Security Token یکی از مباحث چالش برانگیز است که اهمیت بسیار زیادی دارد. این دارایی ها به صورت قانونی ساخته می‌شوند و به افزایش امنیت سیستم و داده‌ها کمک می‌کنند. اما به‌راستی Security Token چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ در این مقاله به معرفی توکن اوراق بهادار و هر آنچه که لازم است درباره آن بدانید خواهیم پرداخت. بنابراین از شما دعوت می‌کنیم که در ادامه با صرافی والکس همراه باشید.

Security Token چیست؟

توکن اوراق بهادار یا Security Token به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شود که ارزش خود را از یک دارایی خارجی قابل معامله می‌گیرند. Security Token ها نقدینگی بالایی دارند به همین دلیل انتقال ارزش آن‌ها کار چندان سختی نیست.

توکن اوراق بهادار از نظر عملکرد اقتصادی همانند اوراق سهام و مشتقه هستند. در واقع این توکن‌ها شکل دیجیتالی سرمایه‌گذاری‌های سنتی سهام و اوراق بهادار هستند که ارزش واقعی دارایی‌هایی همچون سهام، شرکت یا املاک را نشان می‌دهند. Security Token ها مانند سایر ارزهای دیجیتال نیستند که برای تراکنش‌های روزانه مورد استفاده قرار بگیرند. به‌عبارتی کاربران نمی‌توانند از این ارزها برای پرداخت هزینه خرید کالا یا خدمات استفاده کنند.

توکن اوراق بهادار چگونه کار می کند؟

توکن‌های اوراق بهادار به‌عنوان سرمایه‌گذاری ایجاد می‌شوند و کاربرانی که دارای این توکن‌ها هستند در سود و ضرر شرکت سهیم خواهند بود. در واقع هر زمان که شرکت تولید کننده Security Token متحمل سود شود، سودهای به دست آمده به شکل توکن اضافی در اختیار صاحبان آن قرار می‌گیرد. بلاکچین شرایطی را فراهم کرده است که کسب و کارها می‌توانند از طریق آن شروع به رای‌گیری درباره شرکت خود کنند و به سرمایه‌گذاران این امکان را فراهم کنند که در تصمیم‌گیری‌ها شرکت کنند.

یک توکن ارز دیجیتال اگر بتواند تست‌های هاوی (howey) را پشت سر بگذارد تحت عنوان یک ارز اوراق بهادار در نظر گرفته خواهد شد. این Token ها ارزش خود را از یک دارایی خارجی همانند شرکت یا سهام به دست می‌آورند. توکن‌‌های اوراق بهادار باید مورد تایید قوانین اوراق بهادار فدرال باشد.

Security Token ها دارای داده‌های رمزنگاری هستند که توسط سه رمز مختلف محافظت می‌شوند. در واقع برای احراز هویت باید این سه رمز را در اختیار داشته باشید در غیر این صورت نمی‌توانید به اطلاعات آن دسترسی داشته باشید. به‌طور کلی برای ذخیره اطلاعات توکن اوراق بهادار و افزایش امنیت آن از سه نوع رمز زیر استفاده می‌شود:

• رمز عبور استاتیک (Static password): این رمز عبور توسط پروتکل ارتباطی توکن اوراق بهادار ذخیره و منتقل می‌شود. رمز عبور استاتیک توسط کاربران دیده نمی‌شود و همین موضوع افزایش امنیت کاربران را به همراه دارد.
• رمز عبور پویا (Dynamic password): این نوع رمز عبور شامل کدهای یک‌بار مصرفی هستند که به‌صورت چرخشی کار می‌کنند و پس از تایم کوتاهی منقضی می‌شوند.
• پاسخ به چالش (Challenge-response): این یک رمز عبور رمزنگاری شده برای اثبات مالکیت استفاده می‌شود.

انواع توکن اوراق بهادار

ارزهای اوراق بهادار به‌صورت سفارشی ساخته می‌شوند و با توجه به نیازهای یک شرکت می‌تواند کاملاً متفاوت باشد. بنابراین اگر قصد ساخت توکن اوراق بهادار را دارید، باید با انواع آن آشنا شوید. هر یک از این Token ها ویژگی‌های خاص خود را داشته و در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. به‌طور کلی انواع Security Token عبارت‌اند از:

• توکن‌های متصل (connected token): این توکن‌های اوراق بهادار به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که کاربران برای استفاده از آن باید توکن را به صورت فیزیکی به سیستم مورد نظر متصل کنند. از نمونه‌های شناخته شده توکن متصل می‌توان به کارت هوشمند یا فوب (fob) اشاره کرد.
• توکن‌های قطع شده (disconnected token): توکن‌های قطع شده به توکن‌هایی گفته می‌شود که نیاز به اتصال فیزیکی به سیستم ندارند. یعنی برای ورود به سیستم نیاز نیست که به سیستم وصل شوید یا از کارت مخصوص استفاده کنید. از توکن قطع شده می‌توان به گوشی‌های هوشمندی که برای تایید هویت چند عاملی استفاده می‌شوند یاد کرد.
• توکن‌های بدون تماس (contactless token): توکن‌های بدون تماس با مدلهای قبلی کاملا متفاوت هستند. کاربران برای استفاده از این توکن‌ها نیاز به اتصال فیزیکی یا کد دسترسی ندارند. دسترسی به این توکن‌ها به‌صورت بی‌سیم انجام می‌شود. مثال‌های خوب برای این توکن‌ها بلوتوث و NFC هستند.

مزایای توکن های Security Token

استفاده از توکن اوراق بهادار (Security Token) مزایای زیادی را به همراه دارد. از این توکن‌ها می‌توان برای احراز هویت فیزیکی به جای احراز هویت دیجیتالی استفاده کرد. این موضوع سبب می‌شود که امنیت سیستم افزایش پیدا کند. در واقع زمانی که از ارزهای اوراق بهادار استفاده می‌کنید هکرها نمی‌توانند به آن دسترسی داشته باشند چون توکن‌های اوراق بهادار تنها به یک شبکه آنلاین متصل نیستند. Security Token ها برای افزایش امنیت سیستم از پروتکل‌های متنوعی کمک می‌گیرند و انعطاف‌پذیری بالایی دارند.

رمزهای عبور معمولی به‌راحتی قابل تشخیص هستند و به هکرها این امکان را می‌دهد که بتوانند به سیستم ارزها دسترسی داشته باشند. اما روند کار توکن اوراق بهادار کاملاً متفاوت است چرا که برای افزایش امنیت از سه رمز عبور مختلف استفاده می‌کند. علاوه بر این، توکن‌های اوراق بهادار با قابلیت‌های مختلفی که دارند فرایند احراز هویت را نیز تقویت می‌کنند و کاربران می‌توانند احراز هویت چند عاملی (MFA) را در دستور کار خود قرار دهند.

معایب و نقاط ضعف توکن های اوراق بهادار

توکن‌های اوراق بهادار با هدف افزایش امنیت داده‌ها و سیستم راه‌اندازی می‌شوند و در این زمینه موفق عمل می‌کنند. با این حال این توکن‌ها دارای یک سری معایب و نقاط ضعف هستند که شناخت آن‌ها خالی از لطف نیست. اصلی‌ترین نقطه ضعف این توکن‌ها، فیزیکی بودن آن‌ها است. هر وسیله فیزیکی امکان دارد که گم شود یا به سرقت برود. پس نمی‌توان گفت که Security Token ها به‌صورت صد درصدی امنیت داده‌ها را تامین می‌کنند.

اگر توکن‌های اوراق بهادار به سرقت بروند، هکرها می‌توانند از آن برای هک کردن سیستم‌ها، حساب‌ها و دسترسی به اطلاعات محرمانه استفاده کنند. از طرفی این دارایی ها نیاز به سه رمز امنیتی دارند که در قسمت‌های قبلی به آن‌ها اشاره کردیم. اگر شما یکی از رمزهای خود را از دست دهید باید از روش‌های احراز هویت ثانویه استفاده کنید که کاملاً وقت‌گیر و سخت است. پس اگر کاربران نتوانند از رمز اوراق بهادار به‌خوبی محافظت کنند هم برای خود و هم برای سیستم مشکل ساز خواهد شد.

مقایسه توکن اوراق بهادار با توکن های کاربردی

اغلب افراد ارزهای کاربردی مانند بیت کوین، اتریوم و… را به خوبی می‌شناسند اما شناخت دقیقی نسبت به توکن‌های اوراق بهادار ندارند. در این بخش این دو توکن را از جهات مختلف مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانید شناخت کاملی درباره آن ها داشته باشید.

اهداف

توکن اوراق بهادار یک نوع قرارداد سرمایه‌گذاری است که مالکیت قانونی دارایی‌های فیزیکی یا دیجیتالی تایید شده توسط بلاکچین را نشان می‌دهد. اما توکن‌های کاربردی با هدف تامین مالی ICO و همچنین کمک به اقتصاد داخلی بلاکچین و فراهم کردن فرصت سرمایه‌گذاری برای کاربران کریپتو تاسیس می‌شوند.

ارزش گذاری

Security Token ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که اگر ارزش شرکت یا دارایی افزایش پیدا کند، ارزش توکن نیز افزایش پیدا می‌کند. اما در توکن‌های کاربردی، چنین چیزی وجود ندارد و ارزش آن به عوامل مختلفی بستگی دارد.

امنیت

توکن‌های اوراق بهادار قانونی هستند و از امنیت بسیار زیادی برخوردارند به همین دلیل امکان هک شدن آن‌ها توسط هکرها کمتر است. اما توکن‌های Utility به دلیل غیر قانونی بودن شرایط لازم برای کلاهبرداری و ایجاد ارزهای جعلی برای کسب درآمد توسط هکرها را فراهم کرده‌اند.

پیروی از قانون

بر روی توکن‌های کاربردی و ارزهای اوراق بهادار، هنوز قانون‌گذاری خاصی انجام نشده و توسط هیچ ارگان یا دولتی نظارت نمی‌شوند. ارزهای اوراق بهادار باید تست‌های هاوی را پشت سر بگذارند تا کمیته بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) آن‌ها را قانونی درنظر بگیرد. اگر توکن‌های اوراق بهادار از قوانین سرپیچی کنند با مجازات شدیدی رو‌به‌رو خواهند شد.

توکن اوراق بهادار، یک سرمایه‌گذاری ایمن

توکن اوراق بهادار که با نام Security Token نیز شناخته می‌شود یکی از انواع رمزارز است که کاربرد بسیار زیادی دارد. این دارایی ها به‌صورت قانونی توسط شرکت‌ها ایجاد می‌شوند و انواع مختلفی دارند. توکن‌های اوراق بهادار مزایا و معایب زیادی دارند و هدف از ایجاد آن‌ها کمک به افزایش امنیت سیستم و داده‌های حساس است. در این مقاله به‌طور کامل به معرفی توکن اوراق بهادار پرداختیم. همچنین بررسی کردیم که مهم‌ترین تفاوت‌های توکن کاربردی با توکن Security Token چیست. امیدوارم این مقاله برای شما کمک کرده باشد تا بتوانید درک بهتری از این دارایی ها داشته باشید. اگر هر گونه سوالی در رابطه با Security Token دارید، خوشحال می‌شویم در قسمت نظرات با ما با اشتراک بگذارید.